بررسی و تجزیه و تحلیل عوامل موثر در مدیریت پروژه های عمرانی جهت بهینه سازی زمان و هزینه اجرا در پروژه مترو گلبهار با روش Topsis Fuzzy

هدف این پژوهش، ارزیابی استراتژی های کاهش هزینه و زمان در پروژه مترو گلبهار با استفاده از روش فازی تاپسیس بود. اطلاعات مورد نیاز برای تحقیق از طریق پرسشنامه جمع آوری شد. جامعه آماری شامل مهندسان فعال در پروژه مترو گلبهار، مدیران و مسئولان دیگر بود که با استفاده از ترکیبی از نمونه گیری هدفمند غیراحتمالی و نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. در مرحله اول، نمونه ای متشکل از ۱۰۸ نفر از اعضای جامعه که در دسترس بودند برای ارزیابی اهمیت و وضعیت متغیرها در پروژه مترو گلبهار انتخاب شدند و در مرحله دوم، بر اساس انتخاب ۱۰ نفر از خبرگان از میان ۱۰۸ پاسخ دهنده انتخاب شدند. از نظر تجربه و صالحیت، افراد مورد مطالعه نسبت به دیگران برای ارزیابی و رتبه بندی پروژه ها اولویت بالاتری داشتند. این پژوهش از نوع توسعه ای-کاربردی و روش پیمایشی بود. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که سیستم حمل و نقل ریلی (ریل گذاری) با وزن ۰.۳۹۳۵ بیشترین وزن را داشت، زیرا شرایط عملیاتی آن بهتر از سایر بود و کارشناسان این موضوع را تایید کردند. همچنین فاصله مثبت ایده آل و فاصله منفی ایده آل برای هر یک از گزینه ها به دست آمده است. به گفته کارشناسان، عوامل شناسایی شده تاثیر زیادی بر کاهش زمان و هزینه پروژه مترو گلبهار دارند. پیشنهاد می شود از آن ها در سازمان ها و پروژه های مختلف از نظر نوع فعالیت برای کنترل زمان و هزینه در هر پروژه استفاده شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت پروژه های عمرانی ، بهینه سازی زمان ، بهینه سازی هزینه ، بهینه سازی اجرا ، پروژه مترو گلبهار ، روش Topsis Fuzzy