نوآوری ها در ارزیابی تحصیلی فراگیران دوره ابتدایی

در دنیای امروز، نظام های آموزشی پیوسته در حال تحول و پیشرفت هستند تا بتوانند پاسخگوی نیازهای متنوع فراگیران و جامعه باشند. یکی از جنبه های اساسی این تحولات، ارزیابی تحصیلی است که به عنوان ابزاری برای سنجش میزان یادگیری و پیشرفت تحصیلی فراگیران مورد استفاده قرار می گیرد. ارزیابی سنتی که عمدتا بر اساس نمره دهی و آزمون های استاندارد انجام می شود، به تنهایی نمی تواند تصویر دقیقی از توانایی های واقعی فراگیران ارائه دهد. در مقابل، نوآوری ها در ارزیابی تحصیلی، با تاکید بر رویکردهای کیفی، فرآیندی و مهارت محور، زمینه را برای بهبود یادگیری، افزایش انگیزه و ارتقای خلاقیت در فراگیران فراهم می کنند. در دوره ابتدایی که یکی از حساس ترین مراحل یادگیری محسوب می شود، استفاده از روش های مدرن ارزیابی مانند ارزیابی توصیفی، خودسنجی، هم سال سنجی، پوشه کار، آزمون های عملکردی و بازخوردهای سازنده، به جای تمرکز صرف بر آزمون های کتبی، می تواند در ارتقای کیفیت آموزش و یادگیری نقش موثری ایفا کند. روش های سنتی ارزیابی، با وجود کاربرد گسترده، قادر به سنجش مهارت های شناختی، عاطفی و اجتماعی فراگیران به طور جامع نیستند. در نتیجه، نیاز به تغییر در شیوه های ارزیابی تحصیلی و حرکت به سوی روش های مدرن سنجش پیشرفت تحصیلی بیش از پیش احساس می شود. ضرورت این پژوهش از آنجا ناشی می شود که تغییر رویکرد از سنجش صرفا کمی به سمت ارزیابی کیفی و جامع، نه تنها به توسعه فردی فراگیران کمک می کند، بلکه موجب بهبود فرآیند تدریس آموزگاران و افزایش تعامل بین فراگیران و آموزگاران نیز می شود. علاوه بر این، به کارگیری روش های مدرن ارزیابی در دوره ابتدایی، می تواند باعث کاهش اضطراب ناشی از آزمون های سنتی و افزایش انگیزه درونی یادگیری در فراگیران گردد. بر این اساس، این پژوهش با هدف بررسی و تحلیل نوآوری ها در ارزیابی تحصیلی فراگیران ابتدایی، تلاش دارد تا موثرترین و کارآمدترین روش های ارزیابی را شناسایی و مزایا و چالش های آن ها را بررسی کند.

کلیدواژه ها:

نوآوری ها ، ارزیابی تحصیلی ، فراگیران دوره ابتدایی ، روش های سنتی ارزیابی ، یادگیری فعال