گزارش نه گونه نماتد کریکونماتید از جنگل های استان مازندران،ایران
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 100
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PPS-13-2_001
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1403
چکیده مقاله:
استان مازندران، بیش از نیمی از وسعت جنگل های هیرکانی در شمال کشور را به خود اختصاص داده و دارای پوشش گیاهی بسیار متنوعی است. به منظور آگاهی از ورود نماتدهای مهم انگل گیاهی به این جنگل ها و جلوگیری از انتشار آن ها به مزرعه ها و باغهای پایین دست، پایش مداوم و تعیین تراکم نماتدهای مهم انگل گیاهی در این منطقه ضروری تشخیص داده شد. نود نمونه فراریشه انواع درختان جنگلی شامل افرا، انجیلی، بلوط، تمشک، توسکا، گردو، ممرز در سال ۱۳۹۹، از این استان جمع آوری گردید. نماتدها از نمونه ها با روش الک تر و سانتریفیوژ استخراج شدند، پس از تثبیت، اسلاید های دائمی از آنها تهیه گردید و شاخصهای ریختی آنها اندازه گیری شدند و با استفاده از کلیدهای معتبر شناسایی شدند. همچنین فراوانی آنها در نمونه ها و تراکم جمعیت آنها در ۲۰۰ سانتیمتر مکعب فراریشه تعیین شد. نه گونه نماتد از بالاتیره Criconematoidea از فراریشه این درختان به این اسامی شناسایی شدند:Criconemoides informis ، Criconemoides parvus، Mesocriconema solivagum ، Mesocriconema xenoplax ، Crossonema civellae ، Crossonema menzeli ، Ogma fagini ، Xenocriconemella macrodora و .Paratylenchus straeleni C. parvus در بین این نماتدها بیشترین فراوانی و تراکم جمعیت در فراریشه درخت توسکا در جنگل دوهزار این استان داشت. بعضی از این نماتدهای انگل گیاهی در جمعیت های بالا علاوه بر خسارت مستقیم به ریشه، باعث شیوع بعضی بیماریهای گیاهی و تشدید اثر سرمازدگی میشوند.
کلیدواژه ها:
Alder ، Maple ، Oak ، Criconemoides ، Mesocriconema ، Ogma ، Xenocriconemella ، Paratylenchus ، افرا ، بلوط ، توسکا ، Criconemoides ، Mesocriconema ، Ogma ، Xenocriconemella ، Paratylenchus
نویسندگان
Sarina Zaker Abbasali
Department of Entomology and Plant Pathology, College of Aburaihan, University of Tehran, Tehran, Iran
Navazollah Sahebani
Department of Entomology and Plant Pathology, College of Aburaihan, University of Tehran, Tehran, Iran
Farahnaz Jahanshahi Afshar
Iranian Research Institute of Plant Protection, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO)
Soheil Karimi
Department of Horticulture, College of Aburaihan, University of Tehran, Tehran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :