مبارزه با جوندگان و پیشگیری از بیماری های آن ها

جوندگان و گونه ­های متعلق به آنان غالبا در محیط صحرایی زندگی می کنند و مخزن تعداد زیادی از بیماری­های مهم از جمله لیشمانیوز، طاعون، تولارمی، سالمونلوزیس، ژیاردیازیس، عفونت کمپیلوباکتر، لپتوسپیرا و گال می باشند و می توانند به راحتی با ورود به زندگی انسان­ها بیماری­های فوق را منتقل نماید و سبب بیماریزایی در انسان گردند. چه بسا برخی از بیماری­ها به صورت اپیدمی پدیدار شوند و سبب مخاطرات بهداشتی در جوامع انسانی گردند. علاوه بر مخاطرات بهداشتی می توانند آسیب های اقتصادی به منابع غذایی و تاسیسات شهری و ... وارد نمایند و لذا مبارزه با این موجودات جونده تحت هر شرایطی ضروری می باشد. در این مطالعه تحلیلی گذشته نگر به وضعیت چگونگی مبارزه علمی با جوندگان در طی ۸ سال جنگ تحمیلی ۱۳۵۹-۱۳۶۷ پرداخته شده که چگونه از روش­های علمی بهسازی محیط و انواع مبارزه فیزیکی شیمیایی و با استفاده از سموم استاندارد در جهت کنترل این جانوران جونده استفاده شده است. مبارزه با جوندگان نیاز به رعایت بهداشت عمومی از سوی همگان و رعایت بهسازی محیط و مبارزه اصولی و علمی با استفاده از دانش روز بر علیه این موجودات دارد تا بتوان افراد را از گزند بیماری­های منتقله از آن­ها مصون داشت. موارد فوق حتی­ المقدور بر حسب امکانات و شرایط در جهت کاهش بیماری­های منتقله توسط جوندگان در آن دوران رعایت و اجرا شده است.

کلیدواژه ها:

مبارزه با ناقلین ، جونده ، کنترل ، اپیدمی