منسوجات بی بافت و کاربردهای آن در ایران

منسوجات بی بافت گونه ای از پارچه است که بدون بافت تولید می شود بدین شکل که الیاف در هم آمیخته شده و بر روی آنها عملیات اتصال انجام می شود. در حال حاضر ۳۰% از منسوجات جهان بی بافت می باشد و روز به روز به تعداد آنها اضافه می شود. رایج ترین گونه این منسوجات نمد است. ماسک ها، پادری ها، ایزوگام، انواع عایق ها، کاغذهای دیواری و … انواعی از منسوجات بی بافت هستند. منسوجات بی بافت (NON-WOVEN) منسوجاتی هستند که مستقیما از الیاف جدا از هم به وجود می آیند. به این صورت که الیاف به صورت های مختلف در کنار هم قرار گرفته و بوسایل مختلف از جمله سوزن زنی (NEEDLING MACHINE)، حرارتی (TERMOBONDING) یا با استفاده از چسب یا بایندر (CHEMICAL BONDING) به یکدیگر اتصال یافته و تولید یک سطح کامل به صورت پارچه می نماید منسوجات بی بافت امروزه در پروژه های عمرانی و کارهای پزشکی بیشترین کاربرد را دارد. امروزه به عنوان تصفیه کننده خون در دستگاه های کلیه و قلب مصنوعی و نیز به عنوان پوشش های پانسمان پیشرفته کاربرد دارند.

کلیدواژه ها:

طراحی پارچه ، مد ، پوشاک و لباس