کاربرد چوب های تکنولوژیک در معماری پایدار

در شهرنشینی پایدار، ضرورتی جدی برای کاهش انتشار کربن دی اکسید در زمینه های مختلف از جمله معماری وجود دارد. در این راستا اتخاذ یک دیدگاه چرخه ای به جای یک دیدگاه خطی در فرآیندهای ساخت وساز ضروری به نظر می رسد. دستیابی موثر به کربن زدایی معماری نیازمند ترویج راهکارهای نوآورانه و پایدار است که امکان کاهش انتشار کربن را در کل چرخه عمر ساختمانها فراهم می کند. راهحل های ساختمانی مقیاسپذیر جهانی را نیز می توان با بهینه سازی منابع ، استفاده از فناوری های چاپ سه بعدی ، استفاده از مواد بازیافتی و ادغام طبیعت در محیط های شهری به دست آورد. احتمالات مختلف برای دستیابی به معماری بدون کربن شامل رویکردهایی از جمله بهرهوری انرژی ، مقاومسازی ، افزایش استفاده از فناوری های جدید، راهکارهای کمک به تاثیر مثبت بر طبیعت و محیط اطراف و مواردی از این قبیل می شود. ساختمانهای پایدار با تمرکز بر بهرهوری انرژی ، استفاده مسئولانه از آب، سیستم های عایق حرارتی و شیوههایی طراحی و ساخته می شوند که اثرات زیست محیطی آنها را در طول عملیات کاهش می دهد. استفاده از جایگزین هایی که دوام را با زیبایی طبیعی چوب ترکیب می کنند، راهکاری است که اجازه می دهد با صرف هزینه و نیروی کمتر از جذابیت های ظاهری چوب در ساختمان بهره برد. استفاده از محصولات مهندسی شده بسیاری از مشکلات مربوط به دوام را برطرف می کند و به ارزش افزوده پروژهها تبدیل می شود.