حضورپذیری در محلات تاریخی

محلات تاریخی به عنوان یکی از میراثهای ارزشمند فرهنگی و معماری ، نقش مهمی در شکل گیری هویت شهری و اجتماعی ایفا می کنند. این محلات با گذشت زمان، دچار تغییرات مختلفی در ساختار و کارکردهای خود شدهاند که برخی از این تغییرات به کاهش حضور ساکنان و مردم در فضاهای جمعی منجر شده است . کاهش حضور مردم در این فضاها یکی از عوامل اصلی تضعیف حیات اجتماعی و کاهش احساس تعلق ساکنان به این محلات است . این موضوع نه تنها بر پویایی و سرزندگی محله اثر می گذارد، بلکه در حفظ و نگهداری بناها و بافت های تاریخی نیز مشکلاتی ایجاد می کند. یکی از دلایل اصلی کاهش حضورپذیری در محلات تاریخی ، فقدان کیفیت منظر شهری و ایجاد محیط های مناسب برای تعاملات اجتماعی است . حضور مستمر افراد در محیط های شهری به شکل گیری رفتارهای محیطی و ایجاد ارتباط بیشتر با محله کمک می کند. این پژوهش از منظر راهبردی یک پژوهش کیفی بوده است که با روش مطالعه موردی با رویکرد تحلیلی و مقایسه ای به بررسی عوامل موثر حضورپذیری در هر نمونه می پردازد.

کلیدواژه ها:

محله ، محلات تاریخی ، حضورپذیری ، کیفیت فضایی ، تعاملات اجتماعی