بررسی مولفه های معماری طبیعت گرا در مجتمع های گردشگری ساحلی

گردشگری یکی از مهم ترین صنعت های مطرح در جهان است که رونق آن در هر موقعیت جغرافیایی می تواند پیامدهای مثبت و منفی اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی به همراه داشته باشد. در این بین مناطق ساحلی بسیار جذاب و پرطرفدار هستند، بنابراین گردشگران توجه ی بیشتری به آن نسبت به سایر مناطق دارند. تاثیر احداث تفریحگاههای ساحلی در توسعه گردشگری ساحلی انکار ناپذیر است ، اما در صورت عدم کنترل می تواند موجب تخریب محیط زیست شود. از سوی دیگر، معماری طبیعت گرا سبکی از معماری است که هدف اصلی آن احترام به طبیعت به منظور کاهش آسیب به محیط زیست است . لذا ، هدف این پژوهش آشنایی با اصول معماری طبیعت گرا و کاهش آسیب های محیط زیست با استفاده از الگو های معماری طبیعت گرا است . همچنین سعی شده به سوال: اهمیت رعایت اصول معماری طبیعت گرا در طراحی مجتمع گردشگری ساحلی چه تاثیری برحفظ محیط زیست دارد؟ پاسخ دهد. روش تحقیق این پژوهش تحلیلی _توصیفی و از نوع کاربردی است . با استفاده از شیوه مطالعات اسنادی وکتابخانه ای به جمع آوری اطلاعات پرداخته شده است . نتایج این تحقیق نشان می دهد که با توجه به پیوند و ارتباط معماری طبیعت گرا با محیط زیست ، با استفاده از اصول طبیعت گرایانه در فرآیند طراحی و اجرای مجموعه های گردشگری می توان میزان قابل توجه ای از اثرات زیان بار این صنعت بر محیط زیست منطقه ساحلی را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

معماری طبیعت گرا ، مجتمع های گردشگری ، گردشگری ساحلی ، محیط زیست