تحلیلی بر نقش بازکاربست تطبیقی میراث صنعتی در احیای هویت اجتماعی

در گذرگاه پرشتاب تاریخ ، میراث صنعتی ، به عنوان شاهدی از گذشته پویای شهرها، با چالش های متعددی روبرو می شود. این بناهای خاموش، که زمانی نبض تپنده صنعت و تجارت بودند، اکنون در معرض متروکه شدن، فرسودگی ، و تخریب قرار دارند. در این میان، بازکاربست تطبیقی ، به مثابه نغمه ای نوین در سرود شهر، به دنبال احیای این اماکن و دمیدن جان دوباره در کالبد بی جان آنها است . این پژوهش ، با هدف بررسی نقش بازکاربست تطبیقی میراث صنعتی در احیای هویت اجتماعی و ارائه راهبردی جامع برای تجدید حیات این اماکن از طریق بازکاربری آنها، گامی در راستای حفظ و احیای این میراث ارزشمند برمی دارد. در این پژوهش ، با اتخاذ رویکردی ترکیبی ، از روشهای توصیفی -تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای برای گردآوری و تحلیل دادهها استفاده شده است . منابع علمی متعددی در حوزههای میراث صنعتی ، هویت اجتماعی ، بازکاربست و ... مورد بررسی قرار گرفته اند تا تصویری جامع از این موضوع پیچیده ارائه شود. با توجه به تاثیرات مثبت و متقابل بازکاربست تطبیقی بر شاخص های کارکردپذیری و احیای هویت اجتماعی ، اتخاذ رویکردی جامع و مبتنی بر مشارکت برای اجرای این پروژهها ضروری است . این رویکرد باید شامل تدوین راهبردهای جامع و هماهنگ ، مشارکت فعال ذینفعان، تامین منابع مالی پایدار، رعایت استانداردهای ایمنی و پایداری ، حفظ و تقویت ارزشهای فرهنگی و تاریخی ، و ارزیابی مستمر و بهبود فرآیندها باشد.

کلیدواژه ها:

میراث صنعتی ، بازکاربست تطبیقی ، احیای هویت اجتماعی