مشروعیت و حقوق پزشکی پیوند عضو حیوان به انسان

پیشرفت های علم پزشکی و نیاز روزافزون به ارگان های پیوندی برای نجات جان انسان ها، مسئله استفاده ازاعضای حیوانات را به عنوان راه حلی جایگزین مطرح کرده است. این روش که به آن پیوند میان گونه ای گفتهمی شود، شامل انتقال اعضا یا بافت های حیوانی به بدن انسان است.در این میان، مبانی فقهی نیز به عنوان یکی از اصلی ترین معیارها برای مشروعیت بخشی به این نوع از پیوندها مطرحشده اند. قواعدی همچون "لا ضرر" و اصول مرتبط با ضرورت، راه را برای امکان پذیری این فناوری باز می کنند.بااین حال، چالش های اخلاقی و حقوقی همچنان جایگاه ویژه ای در بحث درباره این موضوع دارند.پیوند اعضا از حیوانات به انسان، با فراهم کردن منبعی بالقوه و نسبتا نامحدود از ارگان ها، می تواند راه حلی موثربرای جبران کمبود اعضای انسانی باشد و به درمان بیماری های مزمن و خطرناک کمک کند. با وجود این،پیامدهای اجتماعی و فرهنگی این فناوری همچنان نیازمند ارزیابی های دقیق و چندجانبه است.

کلیدواژه ها:

انسان ، پیوند عضو ، حیوان ، علم پزشکی ، مبانی فقهی