چالش های افراد ناتصو یر بین در شرایط حضور در ضیافت و راهبردهای سازگاری با آن چالش ها

احیای ضیافت ها کمک به انتقال فرهنگ می کند. حضور در ضیافت ها برای افراد دارای محدودیت در تصویربینیچالش هایی خاص دارد. لذا این پژوهش به شناسایی چالش های افراد با محدودیت تصویربینی در شرایط حضوردر ضیافت های ایرانی و راهبردهای سازگاری با آن چالش ها پرداخت. با استفاده از روش گرندد تئوری، ازمصاحبه با ۴۰ نفر ناتصویربین، با کمک نرم افزار مکس کی ودا ۲۰۲۰ پژوهش انجام شد. مفهوم فرهنگ و نگرشنسبت به ناتصویربینی به عنوان بافت یا زمینه به نظر رسید. مفهوم حمایت به عنوان شرایط مداخله گر به نظررسید. چالش های فرد ناتصویربین هنگام حضور در جمع، پدیده ی اصلی این پژوهش بود. این مفهوم، شاملچند مقوله بود. مقوله جنبه معنوی و نگرش فرد به ناتصویربینی، مقوله وضع سلامت روانی فرد، مقوله وضعجسمی و ظاهری فرد، مقوله پذیرش ناتصویربینی.مفهوم راهبردها در دو بعد فردی و اجتماعی، جهت سازگاریفرد با چالش های ناتص ویربینی و حضور در جمع بدست آمد و بهبود سلامت روان و اصلاح سبک زندگی افرادناتصویربین و افراد مرتبط با ایشان به منزله ی گروهی از جامعه، به عنوان پیامدهایی برای استفاده از راهبردهایارائه شده به نظر رسید. همچنین استفاده از فرصت حضور در جمع یا مهمانی که مقوله ای بود برآمده از اینکدها: کمک به ارتقای مهارت ارتباطی با تمرین عملی حضور در جمع، گسترش شبکه ارتباطی و احتمالاحمایتی فرد، داشتن فرصت تبادل دانش و تجربه، احساس لذت و کسب انرژی از حضور در جمع، کمک بهپذیرش این باور که ناتص ویربینی لزوما منجر به انزوا نخواهد شد . در نتیجه، با توجه به چالش های افراد بامحدودیت در تصویربینی، هنگام مواجهه با تنهایی و حضور در ضیافت، پیشنهاد می گردد به بخش راهبردها وقابلیت اجرایی شدن آنها در سطح گسترده توجه بسیار شود. امید است نتایج این پژوهش بتواند به ارتقای سطحکیفی زندگی افراد ناتصویربین و افراد مرتبط با ایشان کمک کند. همچنین پرداختن به این موضوع موید ایناست که پرداختن به پژوهش هایی درباره افراد ناتصویربین ضرورت دارد.

کلیدواژه ها:

چالش های ناتصویربینی ، نابینایی ، سازگاری ، حضور در ضیافت