اقدام پژوهی چگونه توانستم رفتار پرخاشگرانه دانش آموزم را کاهش دهم؟
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 174
فایل این مقاله در 27 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
EDPNU01_2656
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1403
چکیده مقاله:
پرخاشگری در محیط های آموزشی یکی از چالش های مهمی است که می تواند روند یادگیری دانش آموزان را تحت تاثیر قرار دهد و موجب کاهش کیفیت تعاملات در کلاس درس شود. این پژوهش با هدف بررسی علل بروز رفتارهای پرخاشگرانه در یکی از دانش آموزان و ارائه راهکارهایی برای کاهش این رفتار انجام شد. در این راستا، روش اقدام پژوهی به عنوان رویکرد اصلی انتخاب شد تا بتوان از طریق مشاهده، مصاحبه و بررسی سوابق رفتاری دانش آموز، شناخت دقیق تری از عوامل موثر در پرخاشگری او به دست آورد. یافته های اولیه نشان داد که این رفتارها بیشتر در شرایطی بروز می یابند که دانش آموز احساس ناکامی، نادیده گرفته شدن یا ناتوانی در بیان هیجانات خود را دارد. علاوه بر این، محیط خانوادگی و شیوه های تربیتی نیز در تشدید این رفتار نقش بسزایی داشتند.با تحلیل داده ها و بررسی عوامل تاثیرگذار، مجموعه ای از راهکارهای آموزشی و تربیتی برای کاهش این رفتارها به کار گرفته شد. در گام نخست، تمرکز بر آموزش مهارت های مدیریت هیجانی و خودکنترلی بود. دانش آموز به روش های مختلفی مانند ایفای نقش، داستان گویی و تمرینات عملی، شیوه های سالمی برای بیان احساسات خود آموخت. در کنار این اقدامات، تلاش شد تا حس همدلی و مهارت های ارتباطی او تقویت شود تا بتواند در موقعیت های اجتماعی به جای رفتارهای پرخاشگرانه، از راهکارهای منطقی برای حل مشکلات خود استفاده کند. همچنین، در تعامل با والدین او، راهنمایی هایی ارائه شد تا نحوه برخورد آن ها با رفتارهای فرزندشان به گونه ای اصلاح شود که موجب کاهش پرخاشگری و افزایش احساس امنیت عاطفی در او گردد.نتایج این پژوهش نشان داد که به کارگیری این راهکارها تاثیر محسوسی در کاهش رفتارهای پرخاشگرانه دانش آموز داشته است. مشاهده های انجام شده در طول مدت اجرای برنامه مداخله ای نشان داد که دفعات و شدت بروز رفتارهای پرخاشگرانه به تدریج کاهش یافت و دانش آموز توانست هیجانات خود را بهتر مدیریت کند. علاوه بر این، روابط او با همکلاسی ها و معلمان بهبود یافت و اعتمادبه نفس بیشتری در تعاملات اجتماعی خود نشان داد. یافته های این مطالعه نشان می دهد که توجه به آموزش مهارت های هیجانی، ارتباط مستمر بین معلم و والدین و ایجاد محیطی حمایتی در کلاس درس می تواند به کاهش رفتارهای پرخاشگرانه دانش آموزان کمک کند. ازاین رو، پیشنهاد می شود که معلمان و مسئولان آموزشی، برنامه های مشابهی را برای دانش آموزانی که با چالش های رفتاری مواجه هستند، اجرا کنند تا محیط یادگیری آرام تر و موثرتری ایجاد شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم چنانی
کارشناسی ارشد قرآن و حدیث