تاثیر فناوری های نوین (مثل GIS ) بر بهبود نظارت و رسیدگی به تخلفات ساختمانی در کمیسیون ماده ۱۰۰

تخلفات ساختمانی یکی از چالش های اساسی در مدیریت شهری ایران است که موجب اختلال در نظم شهرسازی، کاهش ایمنی سازه ها و دشواری در اجرای قوانین می شود. روش های سنتی نظارت بر ساخت وساز، که عمدتا بر گزارش های دستی و بازدیدهای میدانی متکی هستند، دقت و کارایی لازم را ندارند و منجر به تاخیر در شناسایی تخلفات، افزایش هزینه های اجرایی و کاهش شفافیت در فرآیندهای رسیدگی می شوند. یافته های این پژوهش نشان می دهد که سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) با تحلیل داده های مکانی و تصاویر ماهواره ای، دقت و سرعت شناسایی تخلفات را افزایش می دهد. همچنین، با یکپارچه سازی اطلاعات مالکیت زمین، مجوزها و سوابق تخلفات، با کاهش وابستگی به روش های سنتی، هزینه های اجرایی را کاهش می دهد. استفاده از GIS هماهنگی بین واحدهای اجرایی را بهبود بخشیده، شفافیت در رسیدگی به پرونده ها را به طور چشمگیر افزایش داده و مداخله در برابر ساخت وسازهای غیرمجاز را تسریع می کند. بررسی تجربیات بین المللی نیز نشان می دهد که ترکیب GIS با فناوری هایی مانند رایانش ابری و سنجش از دور، فرآیندهای مدیریت شهری را بهینه کرده، فساد اداری را کاهش داده و تصمیم گیری های مبتنی بر داده را تقویت می کند. این پژوهش پیشنهاد می دهد که شهرداری ها با توسعه سامانه های GIS، از این فناوری برای نظارت هوشمند، کاهش هزینه های اجرایی و بهبود عملکرد کمیسیون ماده ۱۰۰ بهره گیرند و با ایجاد زیرساخت های قانونی و آموزش نیروی انسانی، نظارت شهری را ارتقا دهند. فناوری های نوین می توانند راهکاری کارآمد برای کاهش تخلفات ساختمانی و بهبود کیفیت نظارت شهری باشند.

کلیدواژه ها:

تخلفات ساختمانی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) ، کمیسیون ماده ۱۰۰ ، نظارت بر ساخت وساز.