کمرویی دانش آموزان و نقش معلم در کاهش آن

یکی از مسائل دانش آموزان امروزی مشکل کمرویی آنها می باشد و این مشکل می تواند سبک زندگی و وضعیت تحصیلی و شغلی آ ن ها را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین میزان یا اندازه کمرویی در نوع انتخاب شغل آینده موثر می باشد و یکی از بیماری های عصر امروز نیز می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر کاهش کمرویی و گوشه گیری دانش آموزان و حل معظلات مربوط به آن ها است. در این مقاله ابتدا به معرفی کمرویی،گوشه گیری و انزواطلبی و بعد راه حل هایی برای رفع این مشکل پرداخته شده است. محقق بر آن است یه این پرسش پاسخ دهد که کمرویی و گوشه گیری دانشآموزان چه مشکلات و معضلاتی ممکن است به وجود آورد؟روش تحقیق حاضر از روش کتابخانهای و بررسی کتب و مقالات مرتبط با موضوع انجام گرفته. مهمترین نتایج به دست آمده حاکی از آن است که خانه و مدرسه تاثیر مهمی در گوشه گیری و کمرویی دانش آموز دارد اگر دانش آموزی احساس امنیت در خانه به دلیل کم توجهی، پرخاشگری و فعالیت اجتماعی بیش از حد اولیا نداشته باشد قطعا دانش آموز گوشه گیری خواهد بود و دانش آموزانی هم هستند که به هیچ عنوان در خانه گوشه گیر و کمرو نیستند و فقط در مدرسه به دلیل پرخاشگری و انتظارات بیش از حد آموزگار از او و رفتار نامناسب هم کلاسی هایش دچار کمرویی و گوشه گیری می شوند. کودکان سرمایه های ارزشمند و سازنده آینده جامعه هستند . آموزش و پرورش در دوره ی کودکی که زمان شکل گیری شخصیت و ایجاد عادات مختلف و پیشگیری از بروز مشکلات آینده فرد در جامعه را بنا می نهد ، و سپس حرکت مملکت را مشخص می سازد . توجه به مسائل و مشکلات کودکان و نوجوانان باعث پیشرفت و ترقی جامعه می شود ، و غفلت در رفع مشکلات آنان ، خسارات جبران ناپذیری به بار می آورد. از این رو سرمایه گذاری و برنامه ریزی در این زمینه از حساس ترین و مهمترین وظایف مسئولان جامعه است ، و باید از اولویت ویژه ای برخوردار باشد.(عبدالله شفیع آبادی-۱۳۷۲-۱)