بازاندیشی در نقش معلم در عصر هوش مصنوعی: مروری بر تحولات آموزش در کلاس های آینده
محل انتشار: اولین همایش بین المللی آموزش و پرورش با رویکرد مدارس هوشمند، معلمان خلاق و دانش آموزان متفکر در افق ۱۴۰۴
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 22
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MAECONEF01_1684
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1403
چکیده مقاله:
با پیشرفت فناوری های نوین، به ویژه هوش مصنوعی (AI)، نظام های آموزشی در سراسر جهان دستخوش تغییرات گسترده ای شده اند. یکی از مهم ترین این تغییرات، بازتعریف نقش معلمان در فرآیند یاددهی-یادگیری است. در گذشته، معلمان نقش اصلی در انتقال دانش به دانش آموزان را بر عهده داشتند، اما با ظهور ابزارهای هوشمند، این نقش از انتقال دهنده صرف اطلاعات به تسهیل کننده یادگیری و راهنمای رشد مهارت های فردی تغییر یافته است. این مقاله مروری، تاثیرات هوش مصنوعی بر نقش معلم در کلاس های آینده را بررسی کرده و چالش ها و فرصت های ناشی از این تحول را تحلیل می کند.هوش مصنوعی از طریق ابزارهایی مانند سیستم های یادگیری تطبیقی، دستیارهای آموزشی مجازی، و تحلیل داده های یادگیری، امکان شخصی سازی آموزش و بهینه سازی تدریس را فراهم کرده است. این فناوری قادر است با تحلیل الگوهای یادگیری، پیشنهادات آموزشی متناسب با نیازهای هر دانش آموز ارائه دهد و در نتیجه، یادگیری را اثربخش تر کند. در این میان، معلمان با بهره گیری از قابلیت های AI، می توانند تمرکز بیشتری بر پرورش مهارت های تفکر انتقادی، خلاقیت، و تعامل اجتماعی دانش آموزان داشته باشند.با وجود فرصت های متعدد، چالش هایی مانند کاهش تعامل انسانی، نگرانی های مربوط به امنیت داده ها، و نیاز به آموزش معلمان برای استفاده موثر از AI نیز مطرح است. بنابراین، موفقیت در بهره گیری از هوش مصنوعی در آموزش مستلزم تدوین راهکارهای مناسب برای حفظ تعادل میان فناوری و تعامل انسانی است. این مقاله نتیجه می گیرد که آینده آموزش به تعامل هماهنگ بین هوش مصنوعی و نقش انسانی معلمان بستگی دارد و بهره گیری هوشمندانه از این فناوری می تواند منجر به بهبود کیفیت یادگیری و افزایش اثربخشی فرایند تدریس شود.
کلیدواژه ها:
هوش مصنوعی ، آموزش ، نقش معلم ، یادگیری شخصی سازی شده ، فناوری های آموزشی ، کلاس های آینده ، چالش ها و فرصت ها
نویسندگان
فاطمه پرگر
کارشناسی علوم تربیتی گرایش مدیریت آموزشی ، دانشگاه پیام نور پاکدشت
آذر گودرزی
کارشناسی مدیریت دولتی ، دانشگاه شازند استان مرکزی
آمنه خواجه صالحانی
کارشناشی علوم تربیتی ، دانشگاه پیام نور پاکدشت