نگاهی انتقادیبر اساس شواهد واقعی ( مطالعه مورد ی سوره بقره) به وضعیت مرجعیت قرآن کریم در علم اصول

مرجعیت قرآن کریم در علم اصول، یعنی برای اثبات قواعد اصولی، یکی از منابع اصلی و مورد مراجعه قرآن کریم باشد. توجه ویژه به قرآن کریم و این ذهنیت که برای هر قاعده اصولی می بایست در آیات الهی در پی جستجوی مستندی در رد یا اثبات آن قاعده بود، نشان از مرجعیت قرآن کریم در علم اصول دارد. در نوشتار پیش رو با این پیش فرض که قرآن کریم در علم اصول می تواند و باید به عنوان مرجعی علمی و الهی مورد توجه قرار گیرد، به مطالعه اسنادی آثار اصولیان و میزان استفاده آنها از آیات الهی برای اثبات یا رد قواعد مطرح در علم اصول پرداخته شده، سپس با مراجعه به آیات سوره بقره به عنوان نمونه ای موردی از کل آیات الهی، و تحلیل و بررسی داللی آنها با نگاه اثبات یا رد قواعد اصولی، این نتیجه به دست آمده است که قرآن از مرجعیت الزم در آثار اصولیان برخوردار نبوده است؛ چون به طور تقریبی آیات مشهور و مطرح در آثار اصولیان حدود ۳۰ آیه از مجموع آیات قرآن کریم در ۱۲ بحث اصولی است، درحالیکه یافته های این پژوهش نشان دهنده قابلیت استناد به ۳۹ آیه مختلف در ۳۴ مسئله اصولی، می باشد.

کلیدواژه ها:

مرجعیت قرآن ، ادله قرآنی قواعد اصولی