حجاب زنان و مردان؛ تکلیف شخصی یا مساله اجتماعی؟

مسوولیت قانونی در برابر مساله اخلاق عمومی به طور عام و مساله نحوه پوشش در مرد و زن به ویژه زنان و نسبت آن با قانون همیشه مورد بحث بوده است. یکی از برنامه هایی که چند سال است آن را به شیوه های گوناگون مطرح می سازند، شبهه «حجاب اجباری» است. این پژوهش مختصر در پی آن است که به این شبهه رایج، با رویکردی عقالنی، اجتماعی، پاسخ دهد. داده های این پژوهش به شیوه کتابخانه ای گردآوری شده و به روش توصیفی تحلیلی پردازش گردیده است. یافته ها و نتایج پژوهش نشان داد که؛ اولا، حجاب در دایره تکالیف شرعی است که تبعیت از آن ضرورت دارد. به خلاف اصول اعتقادی که غیرقابل اجبار است. ثانیا اینکه، حجاب، مربوط به حوزه اجتماعی دین است نه حوزه فردی؛ و قانون گذار حق دارد، بلکه وظیفه دارد در خصوص آن قوانینی را وضع کند، در نتیجه اگر قانونی در این زمینه وجود داشته باشد، رعایت آن بر همگان واجب است و این ارتباطی به دین و مذهب ایشان ندارد. نظیر قانون راهنمایی و رانندگی. سوم اینکه، قوانین مربوط به پوشش، در تمام کشورهای دنیا، جاری است و تنها نوع و حدود آن متفاوت است؛ اما الزام به حجاب، مخالف با هیچ باوری نیست. در حالی که الزام به عدم حجاب (مثالا در دانشگاههای فرانسه) مخالفت صریح با آموزه های اسلامی را در پی دارد. در نتیجه از رعایت حجاب، هیچ غیرمسلمانی ضرر نمی کند. چهارم اینکه، وجوب حجاب به عنوان تکلیف شرعی متوجه مسلمانان است، ولی رعایت

کلیدواژه ها:

حجاب ، اخلاق عمومی ، پوشش ، قانون ، اجبار ، شرعی ، اجتماعی ، دین ، قوانین ، مذهب ، رعایت ، غیرمسلمان ، تکلیف