تسری یا عدم تسری حکم تغلیظ دیه به مشاهد مشرفه

به تبع برخی از فقهاء قانونگذار در ماده ۵۵۵ قانون مجازات اسلامی برای شخصی که در حرم مکی مرتکب جرایم علیه اشخاص شود تغلیظ دیه پیش بینی نموده اما در ذیل آن، از تسری تغلیظ به مشاهد مشرفه منع نموده است. از دیگر سوی نظر برخی از اسطوانه های فقه امامیه مانند مرحوم صاحب ریاض و مرحوم صاحب جواهر، تسری این حکم به مشاهد مشرفه است. با توجه به اختلاف موجود این مسئله مطرح می شود که اگر آن دو از نظر حفظ حرمت یکسانند چرا دارای احکامی متفاوتند و اگر اختلاف دارند مبانی فتوای فقیهان چند مبنی بر تسری به سایر امکنه چیست؟ هدف از پژوهش حاضر ایجاد بازدارندگی نسبت به حرمت شکنی مشاهد مشرفه می باشد. در این پژوهش که به صورت توصیفی-تحلیلی و با استعانت از منابع کتابخانه ای صورت گرفته است، پس از مطالعه ادله دو نظریه فوق و بررسی آنها ادله متضمن تسری حکم، با توجه به تصریح به علت تغلیظ در روایات وارده برای حرم مکی، حکم عقل مبنی بر استحقاق مجازات برای هتک حرمت و اجماع منقول، این نتیجه حاصل شده است که هتک حرمت مشاهد مشرفه نیز موجب تشدید مجازات و تغلیظ دیه و دیدگاه صاحب ریاض و مرحوم صاحب جواهر از قوت بیشتری برخوردار است.

کلیدواژه ها:

حرم مکی ، مشاهد مشرفه ، تغلیظ دیه ، عدم تسری ، ماده ۵۵۵ ، قانون مجازات