بازکاوی تطبیقی تملک مراتع و جنگلها از راه احیا در فقه امامیه و حنفیه

کیفیت بهره برداری و تملک مردم از منابع طبیعی و به طور خاص تملک مراتع و جنگل ها از ریز مساله های موضوع احیای زمین های موات می باشد که نتیجه حل آن، تاثیر به سزایی در مالکیت و مدیریت آنها دارد. احیای زمین موات، یکی از راه های مالکیت انسان از منظر فقه امامیه و حنفیه به عنوان دو مذهب پرمخاطب، به حساب می آید. از جمله فوائد مطالعات تطبیقی می توان به کشف نظریه صحیح و انتخاب دیدگاه اصح اشاره نمود. تحقیق پیش رو با هدف تبیین مبانی هر دو مذهب فقهی و انسجام سازی نظریات و شناخت شباهت ها و تفاوت های هر دو مذهب در قالب مطالعه تطبیقی در این باره با روشی توصیفی، تحلیلی تدوین شده است و به این نتیجه می رسد که طبق نظر هر دو مذهب فقهی، در صورت نبود حکم ثانوی منع تملک توسط دولت، مراتع و جنگل ها در زمره زمین های موات قرار می گیرند و به این سبب از طرف مردم و بخش خصوصی قابل تملک می باشند.

کلیدواژه ها:

زمین های موات ، مراتع و جنگل ها ، احیا ، تملک ، امامیه و حنفیه