اعتبارسنجی مولفه های نبوت زردشت از نگاه اسلامی

زرتشت، بنا بر نقل سنت زرتشتی در حدود سده های ششم یا هفتم پیش از میلاد به دربار کی گشتاسب در غرب ایران زمین رفته و ادعای پیامبری و دین آوری کرد؛ این ادعا در میان دانشمندان اسلامی مورد بررسی قرار گرفت و پژوهشگران این عرصه را به دو دسته تقسیم کردند: عده ای با مسلم انگاشتن پیامبری زردشت و با استناد به آیات و روایاتی که درباره مجوس سخن گفته اند و انطباق آنها با زرتشت، وی را از پیامبران صاحب کتاب معرفی کردند و برخی دیگر نیز با تمسک به منابع اسلامی و با تفکیک بین مجوس و زرتشت به صورت اجمالی به نقد پیامبری زرتشت پرداختند؛ اما آنچه در هنگام بررسی ادله دو گروه یاد شده مغفول باقی ماند، داوری و اعتبارسنجی مولفه های پیامبری زرتشت بود، کاری که در این مقاله با رجوع به منابع اسلامی و برخی تحقیقات معاصرین و به شیوه توصیفی-تحلیلی، انجام شد و معلوم گشت که عناصر تشکیل دهنده نبوت زردشت یعنی ارائه هستی شناسی مغایر با آموزه های نبوی هم چنین بهره بردن از علوم اکتسابی پیرامون خویش و تشریع سنت های مخالف با ادیان الهی و بطالن ادعای معجزه برای وی و بطالن یکسان انگاری کتاب زرتشت با کتاب پیامبر مجوس و تکذیب انبیای الهی از سوی زرتشت، به هنگام تطبیق بر معیارهای مطرح شده در اسلامی برای نبوت، همگی متنب گواه بر بودن زرتشت می یباشد.

کلیدواژه ها:

نبوت زردشت ، کالم اسلامی ، مجوس ، دین آوری ، معجزه ، منابع اسلامی