ارزیابی روایات ثواب سوگواری از منظر فقه شیعه

احادیث بسیاری وجود دارد که مردم را بر سوگواری بر مصیبتهای اهل بیت عصمت و طهارت، تشویق می نماید. پاداش های عظیم از قبیل وصول به رحمت الهی، سعادتمندی، آمرزش گناهان و دخول در بهشت، نمونه های از پاداش بر این عزاداری است که در روایات شیعه مطرح شده است. برخی در سند و دلیل این روایات خدشه نموده اند که این روایات، مستند به دلیل معتبری نیست و پاداش آنها، با عقل و آیات قرآن همخوانی ندارد؛ بلکه این احادیث، روایت های ضعیفه یا مرسله های است که نمی توان به آنها اعتماد کرد. یافته های پژوهش حاضر، این است که از لحاظ سندی قراین بسیاری بر اعتبار این احادیث وجود دارد و از لحاظ متنی و دلیلی نیز فاقد اشکال بوده و مطابق با عقل و آیات قرآن می باشد و اکثر فقها شیعه طبق این احادیث، بر استحباب عزاداری بر معصومان فتوا داده اند. و مجالی برای انکار این روایات باقی نمی ماند. نوآوری این نوشتار بیان شرح حال روایان این احادیث از نظر رجالی و ذکر آرای دانشمندان در تصحیح و تضعیف این اخبار و ارائه تحلیل های تازه از منظر فقه شیعه است.

کلیدواژه های ارزیابی روایات ثواب سوگواری از منظر فقه شیعه:

بررسی سندی ، بررسی متنی ، سوگواری ، فقه ، ثواب