بررسی نقش رویکرد مبتنی بر طبیعت(NBS) در مدیریت پایدار سیل و چالش های پیش روی جریان یابی آن با تاکید بر عوامل نهادی

در قرن حاضر، تغییر اقلیم بعنوان یک چالش جهانی مطرح شده است. چالش های جدی را برای مدیریت بحران و مدیریت شهری ایجاد کرده است. سیلاب های شهری، با دلیل یییدگی عوامل محیطی بر آن و سوانح گسترده ای که به بار می آورند، به یکی از مهم ترین بالیدهای طبیعی در سطح جهانی تبدیل شده اند. در طی سال های اخیر بر حجم روانابی سیلاب های رخ داده در مقیاس جهانی ارزشمند شده و رویکردهای سررنگی مدیریت سیلاب جای سود را با رویکردهای یکپارچه و جامع داده اند که بر تعامل ییده رایند های طبیعی و انسانی تاکید دارند. هدف اصلی این تحقیق بررسی تحلیلی-تطبیقی کارایی رویکرد مبتنی بر طبیعت در مقایسه با روش های سررنگی مدیریت سیلاب (NBS) و شناسایی عوامل محدودکننده در روند جریان یابی NBS با رویکردی تحلیلی و تطبیقی یرداست. رویکرد تحقیق کیفی و مبتنی بر تکنیک تحلیل های رانوی از متون در دسترس نیروی در حوزه برنامه ریزی و مدیریت بحران در راس موضوع یهوهش و تکنیک های یهوهش اسنادی است. یافته های یهوهش ۵ عامل کلیدی را در جریان یابی رویکرد مبتنی بر طبیعت را شناسایی نمود که ازجمله این عوامل ساستارهای نهادی، نگرش های اجتماعی و محدودیت های بودجه ای می باشد. نتایج یهوهش بر ضرورت ایجاد یک چارچوب جامع و مشارکتی تاکید می کند که در آن، عوامل رهنمایی، اجتماعی، اقتصادی و نهادی به طور همزمان در نظر گرفته شوند. ایجاد چنین چارچوبی می تواند به تسهیل اجرای NBS در سطح گسترده و بهره مندی از مزایای متعدد آن کمک کند.

کلیدواژه ها:

سیل ، جریان یابی ، رویکرد مبتنی بر طبیعت(NBS) ، مدیریت سطحی آب ، عوامل نهادی