ترویج پرورش شتر دوکوهانه و نقش دولت در حفاظت از آن

شترهای دوکوهانه یک منبع پراهمیت برای کشاورزان ایرانی می باشد. در ایران زندگی بسیاری از دام های بومی در اثر بیماری ها، شرایط نامساعد آب و هوایی، فشار توسعه اقتصادی، از بین رفتن کشاورزی سنتی با جایگزینی آنها با دام های وارد شده از کشورهای توسعه یافته مورد تهدید می باشد. وجود خشکسالی های مستمر، کشتار بی رویه جهت تامین بخشی از گوشت قرمز مصرفی کشور، عدم صرفه اقتصادی در نگهداری، سبب گردیده که بقای شتر دوکوهانه در کشور در معرض خطر قرار گیرد. از این رو ضروری است که مطالعات مربوطه جهت توصیف ژرم پالسم جهت طراحی استراتژی های حفاظت و اصلاح نژاد صورت گیرد. دولت با تدوین برنامه هایی ضمن ایجاد جایگاهی برای پرورش شتر در بخش دامپروری صنعتی، بایستی برنامه ای جهت افزایش توان تولیدی و اقتصادی آنها به منظور برقراری امکان رقابت با سایر دام ها در شرایط روستایی بوجود آورد. تنظیم دستور کار برای بحث های خط مشی، تدوین و ابالغ خط مشی های نهایی در طراحی برنامه های حفاظتی برای شترهای دوکوهانه ضروری است و می تواند موقعیت و آینده پرورش شتر دوکوهانه را در انواع سیستم های تولید تقویت کند.

کلیدواژه ها:

اصالح نژاد ، انقراض ، ژرم پالسم ، گونه اهلی