مروری بر مقایسه پتانسیل سمیت نانوذرات مختلف روی مغز موش صحرایی

امروزه استفاده از نانوذرات در صنایع مختلف رو به افزایش است. به دلیل استفاده فراوان از نانوذرات باعث شده سالها مقادیر فراوانی از این ترکیبات وارد منابع خاکی و آبی شود و نه تنها محیط زیست را آلوده کرده بلکه بر سلامت انسان و جانوران اثرات مخربی بر جای گذارد. متاسفانه تا به حال محدودیتهای زیست محیطی بازدارنده ای برای استفاده از نانوذرات اندیشیده نشده است. مطالعات اخیر نشان داده است که یکی از تهدیداتی که نانوذرات پس از ورود به بدن جانوران، آنها را تهدید می کند توانایی نانوذرات در عبور از سد مغزی خونی می باشد که در نهایت بر سیستم عصبی مرکزی و مغز اثر نامطلوب می گذارد. از این رو هدف از این مطالعه مروری، بررسی مقایسه پتانسیل سمیت نانوذرات مختلف نظیر نانوذرات آهن، نانوذرات تیتانیوم، نانوذرات روی و نانوذرات آلومینیوم بر روی مغز موش صحرایی می باشد. نتیجه این مطالعه مروری نشان داد که نانوذرات مغناطیسی آهن کمترین آسیب رسانی را دارند و بعد از آن به ترتیب نانوذرات تیتانیوم و نانوذرات روی و سپس بیشترین آسیب به مغز موش صحرایی متعلق به نانوذرات آلومینیوم می باشد. همچنین اثبات شد که رابطه مستقیمی بین افزایش غلظت نانوذرات و همچنین افزایش مدت زمان در معرض نانوذرات با شدت آسیب های مغزی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سمشناسی ، محیطزیست ، نانوذرات ، هیستوپاتولوژی