تاثیر سرمایه فکری بر توسعه منابع انسانی با نقش میانجی اوباشگری در سازمان آموزش و پرورش استان های منتخب (اصفهان ، چهارمحال و بختیاری)

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر سرمایه فکری بر توسعه منابع انسانی با نقش میانجی اوباشگری در سازمان آموزش و پرورش استان های منتخب (اصفهان ، چهارمحال و بختیاری) می باشد. جامعه آماری شامل منابع انسانی فعال در سازمان آموزش و پرورش استانهای منتخب به تعداد ۳۱۲۰۰ نفر است. برای برآورد حجم نمونه از قاعده تحلیل توان کوهن (۲۰۱۳) و نرمافزار G*Power، حجم نمونه تعداد ۱۴۰ نفر برآورد گردید. به منظور نمونه گیری از روش نمونهگیری تصادفی استفاده شد. برای گردآوری اطالعات از ابزار پرسشنامه سرمایه فکری بونتیس (۱۹۹۸)، پرسشنامه توسعه منابع انسانی شای و همکاران (۲۰۰۴) و پرسشنامه برون رفت از اوباشگری سازمانی استفاده شد که روایی آن توسط اساتید و نخبگان و پایایی آن توسط آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از فنون آمار توصیفی شاخص های پراکندگی، جداول و نمودارهای فراوانی و آمار استنباطی (آزمون کلموگروف اسمیرنوف و مدل معادالت ساختاری) در نرم افزار Amos۲۱ استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد سرمایه فکری بر توسعه منابع انسانی با در نظر گرفتن نقش میانجی اوباشگری سازمانی در سازمان آموزش و پرورش استان های منتخب (اصفهان، چهارمحال و بختیاری) تاثیرگذار است.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، توسعه منابع انسانی ، اوباشگری ، آموزش و پرورش