نقش ارزشگذاری دارایی های نامشهود در توسعه و تحول سازمانی

این پژوهش به ارائه یک مدل مفهومی جامع برای تبیین نقش ارزشگذاری دارایی های نامشهود در توسعه و تحول سازمانی می پردازد. در دنیای کنونی، دارایی های نامشهود مانند دانش، نوآوری و فرهنگ سازمانی به عنوان منابع کلیدی برای موفقیت سازمانها شناخته می شوند. این مدل شامل سه بخش اصلی است: ۱) ارزش گذاری دارایی های نامشهود، ۲) مکانیزم های اثرگذاری و ۳) نتایج در توسعه و تحول سازمانی. بر اساس این مدل، مدیریت اثربخش دارایی های نامشهود از طریق مکانیزم هایی نظیر نوآوری، بهبود فرآیندها، و ارتقای یادگیری سازمانی، به بهبود و تحول سازمانی در ابعاد مختلف منجر می شود. نتایج مطالعات تجربی نیز نشان دهنده تاثیر مثبت این دارایی ها بر عملکرد سازمانی و ایجاد مزیت رقابتی هستند. این چارچوب می تواند به عنوان راهنمایی برای مدیران و پژوهشگران در تحلیل وضعیت دارایی های نامشهود و بهبود فرآیندهای سازمانی مورد استفاده قرار گیرد، و حمایتهای الزم برای اتخاذ تصمیم های استراتژیک در این زمینه فراهم آورد. با وجود اعتبار این مدل، نیاز به مطالعات بیشتری در حوزه های مختلف احساس می شود تا روابط میان اجزای مدل بهطور جامع تری بررسی گردد و بتوان به نتایج تعمیم پذیرتری دست یافت. این تحقیق همچنین به بررسی چالشهای پیش روی سازمانها در شناسایی و ارزیابی دارایی های نامشهود و روشهای جدیدی برای بهینه سازی استفاده از آن ها می پردازد.

کلیدواژه ها:

دارایی های نامشهود ، ارزش گذاری دارایی های نامشهود ، توسعه و تحول سازمانی ، فرهنگ سازمانی