پیش بینی نگرش صمیمانه براساس ابراز گری هیجانی با میانجی گری باور های ارتباطی در دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی

هدف: هدف این مطالعه پیشبینی نگرش صمیمانه براساس ابرازگری هیجانی با میانجیگری باورهای ارتباطی در دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی زنجان بود. مواد و روش: این پژوهش از نوع توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی زنجان (۱۱۰۰) بود که با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه گیری کوکران تعداد ۳۶۹ نفر با روش نمونه گیری در دسترس از بین دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی زنجان انتخاب شدند. داده ها با مقیاس ابرازگری هیجانی کینگ و امونز (۱۹۹۰)، مقیاس نگرش صمیمانه تریدول ۱۹۸۰ و مقیاس باورهای ارتباطی آدیلسون و اپشتاین ۱۹۸۲) جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار SPSS و لیزرل و آزمونهای همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر مورد آنالیز قرار گرفت. یافته ها: نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین ابرازگری هیجانی با میانجیگری باورهای ارتباطی با نگرش صمیمانه رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (۰.۰۵/P<.) نتایج تحلیل مسیر نشان داد باورهای ارتباطی در رابطه بین ابرازگری هیجانی با نگرش صمیمانه نقش میانجی دارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، پیشنهاد می گردد زوجین در راستای تقویت نگرش صمیمانه در زندگی زناشویی به ابراز هیجانات و تقویت باورهای ارتباطی در مسائل زناشویی توجه ویژه داشته باشند.

کلیدواژه ها:

نگرش صمیمانه ، ابرازگری هیجانی ، باورهای ارتباطی