دلبستگی به همتایان و هوش هیجانی به عنوان پیش بینی کننده سلامت روانی دانش آموزان ۱۰ تا ۱۳ سال

در دنیای امروز، سلامت روانی دانش آموزان به عنوان یکی از اساسی ترین و مهم ترین نقوه های رشد و توسعه فردی و اجتماعی آنان، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. سلامت روانی نه تنها بر وضعیت روحی و احساسی دانش آموزان تاثیر می گذارد، بلکه نقشی تعیین کننده در موفقیت تحصیلی و تعاملات اجتماعی آنان ایفا می کند. یکی از عوامل کلیدی در بهبود سلامت روانی، دلبستگی به همتایان و هوش هیجانی است. دلبستگی با همتایان، با معنای روابط دوستانه و ارتباطات اجتماعی است که دانش آموزان در محیط مدرسه با هم سالان خود برقرار می کنند. این روابط می توانند به وزوزش احساس تعلق، کاهش احساس تنهایی و ارتقاء اعتماد به نفس دانش آموزان منجر شود. همچنین، روابط مثبت با هم سالان می تواند در کاهش استرس و چالش های روزمره موثر باشد و به بهبود سلامت روانی کمک کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش دلبستگی به همتایان و هوش هیجانی به عنوان پیش بینی کننده های سلامت روانی دانش آموزان ۱۰ تا ۱۳ سال منطقه یک تهران انجام شد. برای این منظور، یک رویکرد چند سطحی به کار گرفته شد. نمونه متشکل از ۲۸۱۲ دانش آموز دبستانی مدرسه شاهد یاس نبی بین ۱۰ تا ۱۳ سال بود. یک مدل دو سطحی (با دانش آموزان در کلاس ها) برای تحلیل تاثیر سه متغیر سطح یک (نسیت، سن و دلبستگی به همتایان) و یک متغیر سطح دو (هوش هیجانی در کلاس درس) بر مولفه تاثیر مثبت روانی به کار گرفته شد. نتایج این تحقیق نشان دهنده کاهش کلوی روانی با وزوزش سن نونوانان و وزوزش روانی از دلبستگی بیشتر به همتایان بود. علاوه بر این، هوش هیجانی سطح کلاس نشان دهنده رابطه مثبت با روانی دانش آموزان بود. این متغیر سطح گروهی همچنین تقویت کننده تاثیر دلبستگی به همتایان بر روانی بود. استفاده از یک رویکرد چند سطحی برای پیش بینی سلامت روانی و تطبیق روانی دانش آموزان، مزایای بسیاری دارد. این رویکرد می تواند به تحلیل دقیق تر و نوآموز تر تاثیرات عوامل مختلف بر سلامت روانی کمک کرده و بهبود یافته موثری در برنامه ریزی ها و سیاست گذاری های آموزشی و تربیتی به همراه داشته باشد.

کلیدواژه ها:

سلامت (خوب بودن) ، عاطفه مثبت ، دلبستگی همسالان ، هوش هیجانی ، نسیت ، رویکرد چند سطحی