بررسی کیفیت زندگی جوانان با در نظر گرفتن نقش سلامت روان و تاکید بر جهتگیری گفتوشنود و جهتگیری همنوایی

هدف از پژوهش بررسی کیفیت زندگی جوانان با در نظر گرفتن نقش سلامت روان و تاکید بر جهتگیری گفتوشنود و جهتگیری همنوایی بود. روش پژوهش بر حسب هدف کاربردی، از نظر روش گردآوری داده ها توصیفی-همبستگی و همینطور از نظر نوع داده کمی بود. جامعه آماری شامل کلیه جوانان شهر کرمانشاه بود که با استفاده از روش تعیین نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها، از سه پرسشنامه استفاده شد. نتایج بدست آمده از تحلیل فرضیه ها حاکی از این است که ارضای نیازهای اولیه سلامت روان و جهتگیری گفتوشنود و جهتگیری همنوایی خانواده به صورت معناداری قادر به پیش بینی کیفیت زندگی جوانان است. همچنین رابطه بین مولفه های نیازهای سلامت روان خودمختاری، شایستگی و ارتباط با کیفیت زندگی معنادار است. در مورد رابطه بین جهتگیری گفتوشنود و جهتگیری همنوایی با کیفیت زندگی نتایج نشان داد که بین جهتگیری گفتوشنود با کیفیت زندگی رابطه وجود دارد. اما رابطه بین جهتگیری همنوایی با کیفیت زندگی رابطه منفی معنادار بود با توجه به منفی بودن مقادیر همبستگی می توان بیان کرد که این همبستگی معکوس است و هر چه جهتگیری همنوایی در سطح باالتری باشد، سطح کیفیت زندگی پایین تر خواهد بود. در مورد نقش جنسیت از لحاظ نیازهای سلامت روان نشان داده شد که نیاز به شایستگی و ارتباط با دیگران در دختران باالتر از جوانان پسر است. اما برای مولفه حمایت از نیازهای خودمختاری نمرات مولفه حمایت از نیازهای خودمختاری بین دو گروه تفاوت معناداری ندارد. همچنین نقش جنسیت از لحاظ جهتگیری گفتوشنود و جهتگیری همنوایی خانواده در آزمون تفاوت معناداری را نشان نمی دهد.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، جهتگیری گفتوشنود و جهتگیری همنوایی ، کیفیت زندگی