ارزیابی ویژگی های کمی و کیفی برخی ارقام انگور پیوند شده بر رقم شیرازی از طریق سرشاخه کاری در شرایط دیم

انگور (.Vitis vinifera L) یکی از مهم ترین محصولات باغی در دنیا و ایران به شمار می رود که از زمان های قدیم مورد استفاده بشر قرار گرفته است. یقینا هدف از ایجاد یک تاکستان دستیابی به عملکرد، تولید پایدار و اقتصادی است و در این میان تولید این محصول دستخوش عوامل مختلف زیستی و غیره زیستی خواهد بود. در این میان رقم نقش کلیدی در موفقیت تولید یک تاکستان را دارا است. در این راستا یکی از بهترین گزینه ها، تغییر رقم تاکستان با ارقام برتر تجاری با روش پیوند سرشاخه-کاری می باشد. با این هدف، ارزیابی ارقام انگور تجاری (رشه، ترکمن۴، فلیم سیدلس، کریمسون سیدلس، بیدانه قرمز، سوپریور، اسکارلت و پرلت) در یک تاکستان دیم در شهرستان نورآباد ممسنی در منطقه دشمن زیاری بر پایه شیرازی، پیوند زده شد. صفات مورد ارزیابی شامل گیرایی پیوند و صفات کمی همچون وزن خوشه، تعداد خوشه، طول و عرض خوشه، وزن حبه تعداد حبه، میزان عملکرد و صفات کیفی آب میوه شامل TSS, TA, TSS/TA بودند. نتایج نشان داد که در شرایط دیم از نظر اثر نوع پیوند بر ویژگی های کمی و کیفی، نوع رقم بیشتر بر این صفات موثر بودند بطوری که بیشترین وزن خوشه در شرایط دیم مربوط به رقم کریمسون سیدلس با وزن ۹۰/۴۲۰ گرم و کمترین وزن خوشه مرتبط به رقم فلیم سیدلس با وزن معادل /۲۹۶ گرم بود. همچنین بیشترین عملکرد در رقم رشه با مقدار ۳۱/۴ کیلوگرم در بوته و کمترین میزان عملکرد در واحد بوته با مقدار ۶/۳ کیلوگرم در رقم سوپریور بدست آمد. بیشترین شاخص رسیدگی یا نسبت بریکس به اسید آب میوه به رقم بیدانه قرمز و مشابه رقم ترکمن ۴ بود اما کمترین این نسبت در رقم سوپوریور ثبت گردید. ارقام ترکمن ۴ و فلیم سیدلس نسبت به بقیه زودرس تر بودند و همزمان با مرحله غوره رقم شیرازی، قابل بردشات می باشند.

کلیدواژه ها:

تاکستان ، پیوند اسکنه ، گیرایی پیوند ، عملکرد ، وزن خوشه