پیش بینی ذهنیت فلسفی مدیران مدارس متوسطه شهر قم براساس هوش معنوی و سکوت سازمانی معلمان

هدف پژوهش حاضر پیش بینی ذهنیت فلسفی مدیران براساس هوش معنوی و سکوت سازمانی معلمان مدارس متوسطه شهر قم بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری کلیه مدیران و معلمان مشغول به تدریس مدارس متوسطه شهر قم در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ به تعداد ۳۰۴ نفر مدیر و ۲۹۸۵ نفر معلم بودند. حجم نمونه برحسب همبستگی ۵۲ نفر مدیر و ۱۰۴ نفر معلم برآورد شد که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها سه پرسشنامه ذهنیت فلسفی مدل فیلیپ اسمیت (۱۴۰۱)، هوش معنوی (کینگ، ۲۰۰۸) و سکوت سازمانی (واکولا و بورادوس، ۲۰۰۵) به ترتیب با پایایی ۷۳/۰، ۸۸/۰ و ۸۷/۰ می باشد. برای تحلیل داده های استنباطی از روش های آماری همبستگی و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که مدل ارائه شده قادر به پیش بینی موثر ذهنیت فلسفی مدیران براساس هوش معنوی معلمان می باشد. براساس خروجی این مدل رگرسیون، نتایج نشان می دهد که متغیرهای تولید معنای شخصی، تفکر وجودی، آگاهی متعالی و بسط حالت هوشیاری تاثیر نسبتا مناسبی بر ذهنیت فلسفی مدیران دارند. همچنین سکوت سازمانی معلمان تاثیر قابل توجهی بر ذهنیت فلسفی مدیران دارد. نتیجه اینکه، ذهنیت فلسفی، نظم دادن به آگاهی ها و توانایی ها و درک سیستم نظام یافته سازمانی و کل سازمان را در جهت اهداف کلی مشخص می کند.

کلیدواژه ها:

مدیران ، ذهنیت فلسفی ، هوش معنوی ، سکوت سازمانی ، معلمان ، مدارس متوسطه ، شهر قم