رابطه بین یادگیری تعاملی و رشد خلاقیت و حل مسئله در دانش آموزان

در دنیای آموزش مدرن، تاکید بر روش های یادگیری نوین که موجب تقویت مهارت های شناختی، خلاقیت و توانایی حل مسئله در دانش آموزان شود، روزبه روز افزایش می یابد. یکی از این رویکردها، یادگیری تعاملی است که به دانش آموزان فرصت می دهد تا در محیطی پویا و مشارکتی به یادگیری بپردازند. در این روش، تعامل بین دانش آموزان، تبادل ایده ها و همکاری در حل مسائل، موجب رشد خلاقیت و توسعه مهارت های تفکر انتقادی می شود. برخلاف روش های سنتی که بر آموزش یک سویه از معلم به دانش آموز تمرکز دارد، یادگیری تعاملی بر ارتباط دوسویه، هم فکری و کار گروهی تاکید دارد و از این طریق، دانش آموزان را به تفکر خلاقانه و جستجوی راه حل های نوآورانه ترغیب می کند. رشد خلاقیت و توانایی حل مسئله دو عامل کلیدی در موفقیت تحصیلی و حرفه ای دانش آموزان در آینده به شمار می رود. تحقیقات نشان داده است که دانش آموزانی که در محیط های تعاملی و مشارکتی آموزش می بینند، در مواجهه با چالش ها، از استراتژی های خلاقانه تر و کارآمدتری استفاده می کنند. در چنین محیط هایی، بحث های گروهی، هم اندیشی و تفکر انتقادی باعث افزایش انگیزه و درگیری شناختی دانش آموزان می شود که نتیجه آن، بهبود عملکرد در حل مسائل پیچیده است. با توجه به اهمیت این موضوع، پژوهش های متعددی تلاش کرده اند تا ارتباط میان یادگیری تعاملی و رشد خلاقیت و حل مسئله را بررسی کنند. این مقاله مروری با هدف تحلیل مطالعات موجود در این زمینه، به بررسی تاثیرات مثبت یادگیری تعاملی بر توسعه خلاقیت و مهارت های حل مسئله در دانش آموزان می پردازد.

کلیدواژه ها:

یادگیری تعاملی ، خلاقیت ، حل مسئله ، تفکر انتقادی ، روش های نوین تدریس ، آموزش گروهی