اقدام پژوهی: چگونه توانستم با تشویق و محبت افزایش اعتماد به نفس وتوانایی دانش آموز در انجام کارهای روزانه کلاس را تقویت کنم

با آغاز دوران مدرسه، کودکان ابعاد جدیدی از شخصیت خویش را آشکار می سازند و ناخودآگاه می کوشند و رفتارهای فردیشان را تثبت کنند.«اعتماد به نفس» نه تنها یکی از نیازهای شخصیتی کودکان، که بعد جدیدی از رفتارهای اجتماعی آن هاست؛ به طوری که کودکان بدون آن ناتوان از ادامه ی راه و زندگی در اجتماع خواهند شد. کودکانی که اعتماد به نفس بالائی دارند، میل به تجربه کردن و آزموندن موقعیت ها و موفقیت های اجتماعی- تحصیلی است. آما آن هایی که اعتماد به نفس پایین تری دارند، هیچ گاه به برقراری ارتباط با دیگران و کسب امتیازات اجتماعی- تحصیلی نمی اندیشند. یکی ازدلایل عدم یادگیری در کودکان ضعف دراعتمادبه نفس است و این رابطه مستقیمی با چگونگی نگرش فرد نسبت به خو د دارد درمان آن بدون توجه به اصول و روش های تقویت اعتماد به نفس انجام نمی پذیرد اینجانب فاطمه شهابی آموزگار دبستان محمد و رضا فرقانی در اوایل سال تحصیلی وقتی مشاهده کردم که دانش آموزم در فعالیت های داوطلبانه شرکت نمی کند ، کند نویس ، حواس پرت ، در نوشتن استرس دارد و کمتر سعی می کند در فعالیت های کلاسی و همچنین فعالیت های گروهی شرکت نماید سعی نمودم تا به کمک مادر او اعتمادبنفس او را از طریق تشویق تقویت نمایئم لذا توانمندی های او را مد نظر گرفتیم نه ضعف ها و ناتواناییی ها را و در این راه از تشویق دانش آموز استفاده کردم. بنا بر این در جهت رفع این مشکل فعالیت های درحد توان از او خواستم تا با تلاش خود به موفقیت برسد و او را ترغیب به داشتن دوستان بیشتری نمودم تا از این طریق انگیزه یبیشتری برای سخن گفتن و ابراز وجود داشته باشد .