بازنگری استراتژی های معماری پایدار در جهت تغییر پارادایم طراحی با هم نشینی سیستم های انرژی هیبریدی فعال و غیرفعال

مطالعات نشان می دهد که گذشت زمان و رشد جمعیت و مصرف بی رویه انرژی و سوخت های فسیلی، عواقب جبران ناپذیری در تخریب محیط زیست را در پی داشته. بنابراین توسعه ی پایدار قصد دارد که تغییری در رابطه با انسان و طبیعت ایجاد کند. طبق آمار به دست آمده، سهم ۴۰ درصدی ساختمان در مصرف انرژی کشور موجب روی آوردن انسان به معماری پایدار شده. معماری پایدار قصد دارد تا با طراحی انسان محور این موضوع را تا حد زیادی کنترل و حل کند و قصد دارد با حفظ منابع زیستی باعث تداوم حیات بقای انسان شود. در واقع ما با ادغام چه مولفه هایی می توانیم راهکاری با بیشترین بازدهی را در جهت حفظ انرژی داشته باشیم؟ این مقاله در ابتدا به توضیح مفاهیم مربوطه پرداخته و در ادامه به نحوه ای به کارگیری و ترکیب این سیستم ها با یکدیگر و ساخت عناصری جدید در تکنولوژی ساختمان، در راستای مصرف هرچه کمتر انرژی در ساخت و ساز پرداخته است. و در ادامه تلاش شده تا راهکارهای جدید و کامل تری از هم نشینی انرژی های ایستا (غیرفعال) و پویا (فعال) ارائه داده شود تا نواقص و کم وکسری ها را در این حوزه جبران کند و با کاهش مصرف انرژی در ساخت و ساز موجب رسیدن به اهداف معماری پایدار شود. روش این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای بوده و رویکردی توصیفی تحلیلی دارد.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، سیستم های انرژی هیبریدی ، طراحی فعال ، طراحی غیرفعال ، بازده انرژی ساختمان