خاک های مشکل ساز و تثبیت و نقش شیمی سبز در پروژه های زیرساختی

خاک مشکل ساز در ساخت وساز به خاک هایی گفته می شود که به دلیل داشتن برخی از خواص فیزیکی و شیمیایی خاص، می توانند عملکرد و پایداری سازه را تحت تاثیر قرار دهند. بناکردن ساختمان بر روی این خاک ها می تواند منجر به بروز مشکلاتی نظیر نشست، ترک خوردگی، ناپایداری شیب و… شود. انواع خاک های مسئله دار، یکی از مشکلات اساسی در پروژه های عمرانی هستند که آنها را با پیچیدگی های فنی و مهندسی زیادی روبه رو می کند. این موضوعات شامل ریزش و یا ترک خوردگی ساختمان ها، نشست ناهمگون ساختمان و بالا آمدن سطح آب زیرزمینی در نقاط پست بوده که ممکن است به دلیل ایجاد تورم ساختگاه، موجب مشکلاتی برای پی ساختمان ها گردند. در دهه های اخیر، با افزایش جمعیت و تقاضای بیشتر برای مسکن و توسعه صنعت ساختمان، ساخت وساز در شهرهای بزرگ بدون رعایت مسائل زمین شناسی و ژئوتکنیکی، باعث مشکلات فنی و مهندسی زیادی شده است. خاک های مسئله دار به عنوان یکی از مهمترین این مشکلات مطرح هستند. در واقع این خاک ها به طور کلی به انواعی گفته می شود که احداث سازه بر روی آنها مطمئن نیست و همچنین تحت تاثیر شرایط آب و هوایی قرار دارند. شیمی سبز که شیمی پایدار نیز نامیده می شود بخشی از شیمی و مهندسی شیمی است که بر طراحی محصولات و فرآیندهایی متمرکز است که استفاده و تولید مواد خطرناک را به حداقل می رساند یا از بین می برد. شیمی سبز بر تاثیرات زیست محیطی شیمی، از جمله کاهش مصرف منابع غیر قابل تجدید و رویکردهای فناوری برای جلوگیری از آلودگی متمرکز است

کلیدواژه ها:

خاکهای مشکلساز ، تثبیت خاک ، شیمی سبز ، پروژههای زیرساختی ، پایداری محیط زیست