ارزیابی تداوم الگوهای خالص معماری ایران

معماری ایرانی از دیرباز دارای الگوهای هویتی اصولی و ماندگار بوده که این الگوها به تدریج و در طی دوره های مختلف تاریخی رخنه نموده است. در دوره اسلامی و با ورود اسلام به ایران، الگوهای معماری ایرانی همواره در ساخت بناها مشهود بوده و به طور قطعی نمی توان گفت که معماری اسلامی آنها را تحت تاثیر قرار داده و یا بالعکس؛ اما می توان گفت که بین آنها اشتراکاتی وجود دارد که متاثر از الگوهای گذشته معماری اصیل ایرانی است؛ لذا پژوهش حاضر با استفاده از اسناد مکتوب و تاریخی و با روش تحقیق توصیفی - تحلیلی در پی رسیدن به هدف اصلی پژوهش که شناخت و بررسی الگوهای خالص معماری ایرانی پس از اسلام (تا دوره زندیه) است، می باشد. نتایج نشان داد که در دوره اسلام، معماران ایرانی چندان به دنبال ابداع نبودند، بلکه تنها می کوشیدند آن چه را موجود بود، کامل تر کنند و چه بسا همان الگوها را تا حدودی با تغییر عملکرد و کالبد در قالب توجه و احترام به آموزه ها، حکمت و فلسفه و عرفان اسلامی اما به حفظ هویت خالص آن خلق می کردند.

کلیدواژه ها:

الگو ، تداوم ، معماری اسلامی ، معماری ایرانی