نقش معماری زمینه گرا در توسعه پایدار: ارتباط بین فرهنگ، محیط زیست و معماری
محل انتشار: نهمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و ششمین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 120
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICRSIE09_464
تاریخ نمایه سازی: 12 اسفند 1403
چکیده مقاله:
امروزه، توسعه پایدار به عنوان یکی از اهداف اصلی در طراحی و ساخت بناها مطرح است. معماری زمینه گرا، با تاکید بر استفاده از منابع محلی، احترام به فرهنگ بومی و هماهنگی با محیط زیست، نقش مهمی در تحقق این هدف ایفا می کند. این مقاله به بررسی نقش معماری زمینه گرا در توسعه پایدار و تحلیل ارتباطات میان فرهنگ، محیط زیست و معماری می پردازد. معماری زمینه گرا می تواند با بهره گیری از الگوها، مواد و فنون محلی، هویت فرهنگی را تقویت و حس تعلق در ساکنان را افزایش دهد. همچنین، استفاده از مصالح بومی و طراحی پایدار می تواند به کاهش اثرات زیست محیطی و بهینه سازی مصرف انرژی کمک کند. ترویج معماری زمینه گرا نیازمند توجه معماران، طراحان و سیاست گذاران به اصول این نوع معماری و حمایت از پروژه های مرتبط است. این پژوهش بیانگر آن است که، معماری زمینه گرا می تواند به بهبود وضعیت زیست محیطی، تقویت هویت فرهنگی و ایجاد حس تعلق در جوامع محلی کمک کرده و در نهایت، نقش مهمی در دستیابی به توسعه پایدار ایفا نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهسا بهنام
کارشناسی ارشد، معماری، دانشکده عمران معماری و هنر، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران