بررسی تاثیر شاخص های حکمرانی خوب شهری بر برنامه ریزی توسعه شهری

موضوع حکمرانی خوب شهری و گردشگری از دیرباز مرکز توجه بسیاری از محققان بوده است. در کشورهای پیشرفته برای حل مشکلات مدیریت شهری به خصوص در کالنشهرها مدیریت شهری بر مبنای نظریه حکمروایی خوب شهری می باشد. دون تردید، کیفیت عملکرد مدیریت شهری، نقش زیادی در توسعه پایدار گردشگری در فضاهای شهری دارد و بدون عملکرد شایسته نظام مدیریت شهری، توسعه گردشگری، روند ناپایدار را به دنبال خواهد داشت. کم توجهی به این مساله و روی کرد حکمروایی خوب، باعث توسعه ناپایدار گردشگری در شهرها و هدررفت منابع مالی و انسانی در شهرها شده است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر شاخص های حکمرانی خوب شهری بر برنامه ریزی توسعه گردشگری می باشد. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و برای جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و میدانی و با کمک ابزار پرسشنامه استفاده شده است. سپس با کمک آزمون های آماری مانند SPSS، F، آزمون T به این نتیجه رسیده شد که بین کیفیت حکمروایی شهری و میزان پایداری توسعه گردشگری ارتباط مستقیمی وجود دارد و هر چقدر کیفیت حکمروایی شهرها بهتر باشد، توسعه گردشگری نیز پایدارتر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

حکمرانی ، حکمرانی شهری ، برنامه ریزی ، توسعه ، گردشگری شهری