اثربخشی بازی درمانی در پیشرفت نگهداری ذهنی مفاهیم در دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بازی درمانی بر پیشرفت نگهداری ذهنی مفاهیم »طول، وزن، حجم« در دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر می باشد. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات نیمه آزمایشی (نیمه تجربی) است. در این تحقیق دو گروه آزمایش و کنترل در نظر گرفته شد. گروه آزمایش گروهی است که آزمودنی های آن تکنیک های بازی درمانی را دریافت می کنند. گروه کنترل آزمودنی هایی هستند که به عنوان گواه و کنترل گروه آزمایشی در نظر گرفته می شوند. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر دختر و پسر شاغل به تحصیل در مدارس استثنایی استان مازندران می باشند. تعداد این دانش آموزان که در مقطع ابتدایی مدارس استثنایی استان مازندران در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ مشغول به تحصیل می باشند ۸۷۳ نفر می باشند که جز مشکل ذهنی مدنظر (کم توان ذهنی) دارای هیچ مشکل یا عارضه جسمی دیگری نمی باشند. روش نمونه گیری، تصادفی ساده می باشد. حجم نمونه مورد مطالعه شامل ۳۰ نفر دانش آموزان کم توان ذهنی (۱۴ نفر پسر و ۱۶ نفر دختر) می باشند. دانش آموزان مورد مطالعه به صورت تصادفی به دو گروه (۱۵ نفره) آزمایش و گواه تقسیم شدند. نتایج نشان داد که میانگین نمره های پیشرفت نگهداری ذهنی مفاهیم در بین آزمودنی های گروه آزمایش در پس آزمون تغییر چشمگیری کرده است در صورتی که میانگین نمره های مذکور در گروه گواه تغییر محسوسی نداشته است.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، کم توان ذهنی ، مفاهیم ریاضی