پیامدهای حقوقی و اجتماعی نگهداری، حمل و استفاده از سلاح سرد در میان اطفال، نوجوانان و جوانان

شاید بتوان دوران نوجوانی و جوانی را بحرانی ترین ادوار سنی هر انسان در نظر گرفت. تمایل به شناخته شدن، قدرت نمایی، برتری جویی نسبت به سایر همسالان و جبران ضعف جسمی از مهمترین خصائص این رده سنی بوده که در صورت قرار گرفتن نوجوان در شرایط نابسامان خانوادگی و یا زندگی در محیط های فاسد و جرم خیز، به سهولت وی را در دام انواع جرایم، گرفتار خواهد کرد. از جمله جرایمی که اطفال، نوجوانان و جوانان را در شرایط یاد شده تهدید می نماید، خریداری، نگهداری، حمل و استفاده از سلاح سرد می باشد؛ که مهمترین علل ارتکاب این جرایم در رده سنی مذکور را می توان در مصادیقی چون تاثیرپذیری از گروه همسالان و محیط زندگی، انتقام های شخصی از جوانان بزرگتر، برتری جستجو نمود. جویی و کسب قدرت کاذب، جبران ضعف جسمانی و ارتکاب جرایمی چون سرقت و ضرب و جرح عمدی. هر چه جامعه آلوده تر باشد، آمار جرم و مجرمین رده سنی مورد بحث، بیشتر خواهد بود. قانونگذار در قوانین جزایی به تبیین مجازات هریک از جرایم یاد شده پرداخته است، لیکن با توجه به عدم مسئولیت کیفری اطفال، مجازات گروه های سنی زیر ۱۸ سال تمام، در قالب اقدامات تامینی و تربیتی پیشبینی شده است که با توجه به نوع استعمال سلاح سرد توسط آنان، کافی به نظر نرسیده و موجب جسورتر شدن مجرمان این رده سنی می گردد. با توجه به نوع تنبیه و تادیب مجرمین این رده سنی، از بین بردن جرایم موضوع پژوهش، عمل ممکن نبوده؛ لیکن، بهترین اقدام در کاهش جرایم، اجرای اقدامات پیشگیری کننده بوده که نیاز به عزم ملی دارد.

کلیدواژه ها:

سلاح سرد ، حمل سلاح ، استفاده از سلاح ، کودکان و نوجوانان ، پیشگیری و کنترل ، آموزش و آگاهی بخشی