بررسی ضعف و قوت های معماری مجتمع مسکونی (نمونه موردی مجتمع مسکونی آسمان تبریز)

گسترش شهرنشینی، مهاجرت روستاییان به شهرها و افزایش جمعیت عصر حاضر، زمینه را برای ایجاد نوعی سکونت و همجواری متفاوت از گذشته به وجود آورده است. مسکن به عنوان فضایی برای سکنی گزیدن و زندگی، همواره از ابتدای تاریخ تاکنون یکی از اولین فضاهایی بوده که انسان با آن سرو کار داشته و ویژگیهای این بنا به سبب ارتباط مستقیمی که در ساعات طوالنی از روز با انسان دارد و اغلب انسانها آرامترین لحظات روز را که برای استراحت کردن انتخاب کرده اند در این فضا سپری می کنند از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. هدف از این پژوهش شناخت مجتمع مسکونی آسمان و نقاط قوت و ضعف آن می باشد تا به ارتقاء کیفیتهای انسانی فضا (به لحاظ مقیاس، رنگ، شکل و)...، تعریف بهتر فضاها، رعایت تناسبات بصری مناسب و مسائلی از این قبیل است که به دو شکل بازسازی و همزمان با ساخت بنا انجام می شود. نگاهی ژرف و دقیق به این اهداف و همچنین نیازهای کاربران و دسته بندی ویژگیهای کلی آن ها، ما را به مجموعه ای از اصول و قواعد می رساند که در اینجا به این اصول اشاره می گردد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی از نظر محتوا و نحوه انجام کار توصیفی تحلیلی، روش جمع آوری اطلاعات به روش کتاب خانه ای و میدانی بوده است. در روش کتاب خانه ای به مطالعه اسناد، آمارها، نقشه ها و منابع مقالات، کتب و مجلات پرداخته شده و در روش تحلیلی نیز به مشاهده و رفع نیازها پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مسکونی ، زندگی ، معماری ، مجتمع ، فضا ، انسان