نحوه امدادرسانی هنگام سانحه در بافت فرسوده (مطالعه موردی: محله ساغریسازان، رشت)

بحران های ناشی از حوادث طبیعی پیشنهای به درازای عمر زمین دارند. یکی از دغدغه های اصلی مدیریت شهری، مدیریت بحران های شهری است که اهمیت آن در محله های اسیب پذیر بافت فرسوده دو چندان میشود. پس از رخداد زلزله، موضوع امداد رسانی در مدیریت بحران از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، از این رو باید برای فعالیت امدادرسانی از قبل برنامه ریزی کرد، به طوری که امدادرسانی به هنگام و اثربخش صورت پذیرد. روش پژوهش حاضر بر اساس هدف از نوع کاربردی و بر اساس ماهیت از نوع توصیفی تحلیلی است و برای جمع آوری اطلاعات از منابع کتابخانه ای و همچنین مجموعه ی گزارش ها و اسناد استفاده شده است. همچنین برای دستیابی به اطلاعات جزئی و دقیق مربوط به محله ی مورد مطالعه به حضور در میدان و مشاهده عینی و عکس برداری از فضاها پرداخته شده و نتیجه مطالعات در قالب یک جدول SWOT مورد بررسی قرار گرفته است. طبق مطالعات صورت گرفته وجود بافت پیچیده و ارگانیک و عرض معابر از مهم ترین نقاط ضعف این محله هستند که امداد رسانی در هنگام بروز حادثه را با مشکل مواجه میکنند. اما وجود همبستگی و مشارکت و همکاری بین افراد محلی از نقاط قوت مشاهده شده در ا ین محله است.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، امداد رسانی ، سوانح طبیعی ، محله ساغریسازان