نقش باد در چیدمان بهینه فضایی مسکونی شهر اهواز

شهرسازی و معماری سنتی ایران متاثر از طراحی اقلیمی بوده است در این میان باد تاثیر محوری در آرایش فضایی شهر های گذشته در اقلیم های خاص ایفا می کرده است. هدف از مقاله پیش رو برسی تاثیر بادر برکیفیت ساختار فضایی معماری با روش تحلیلی با رویکرد همبستگی میباشد. این تاثیر گذاری در آرایش فضایی در نیل به آسایش محیطی شهروندان و گاه در جهت اقبال به باد مطلوب و گاه برای ممانعت از ورود باد های نامطلوب بوده است در این راستا اجزایی تاثیر گذار هم چون بافت (ارتفاع و تراکم توده ها و فرم و ابعاد فضا های باز) (گذر های اصلی، میادین و ...) تحت تاثیر عوامل اقلیمی از جمله باد بوده اند. علی رغم غنی ساختاری و طراحی مناسب اقلیم های شهری گذشته این آن طور که باید مورد تدقیق قرار نگرفته است. کیفیت آن بر زیست ساکنین تاثیر به سزایی دارد و بی برنامگی توسعه بی رویه مخصوصا در شهر های بزرگ است در این باب آشفتگی فضایی کیفیت هوای مطلوب برای شهروندان شهر اهواز به وجود آورده است. یکی از مسائل بزرگ شهر اهواز ریزگرد ها و تمرکز صنایع نفتی این شهر را مستعد ناپایداری زیست محیطی (آلودگی هوا) کرده است. در این خصوص با توجه به نقشه نگاری و مشاهدات جهت جنوب مناسب ترین جهت برای استقرار ساختمان های مسکونی یک طرفه در شهر اهواز است. و از لحاظ تاثیر باد غالب بر ساختمان هم بهترین جهت است. همچنین مناسب ترین جهت برای استقرار ساختمان های مسکونی دو طرفه جهت هایی است که به سمت شمال و جنوب مشرف میشوند.

کلیدواژه ها:

باد ، زیست اقلیمی ، چیدمان فضایی ، طراحی اقلیمی