اصول و راهکارهای معماری بیوفیلیک در مناطق بیابانی: چالش ها و نقش در کاهش اثرات تغییرات اقلیمی در مناطق گرم و خشک

معماری بیوفیلیک به عنوان یک رویکرد نوین در طراحی محیطهای ساخته شده، با تمرکز بر ادغام طبیعت و معماری به ویژه در مناطق بیابانی، اهمیت زیادی یافته است. این پژوهش به بررسی اصول و راهکارهای معماری بیوفیلیک در مناطق بیابانی پرداخته و هدف اصلی آن، شناسایی و تحلیل چالش های موجود و نقش این نوع معماری در کاهش اثرات تغییرات اقلیمی در مناطق گرم و خشک است. روش تحقیق شامل مطالعه منابع کتابخانه ای و تحلیل مقالات و پژوهش های پیشین می باشد. نتایج نشان می دهد که استفاده از معماری بیوفیلیک می تواند به بهبود کیفیت زندگی ساکنان، کاهش مصرف انرژی و آب، و همچنین کاهش دما در مناطق بیابانی کمک کند.

کلیدواژه ها:

معماری بیوفیلیک ، معماری اقلیمی ، مناطق بیابانی ، کاهش مصرف آب ، مصرف انرژی