کاربردهای هوش مصنوعی در تاب آوری شهری: ارتقای پیش بینی بالیا و برنامه ریزی پاسخ اضطراری
محل انتشار: نهمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و ششمین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 142
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICRSIE09_277
تاریخ نمایه سازی: 12 اسفند 1403
چکیده مقاله:
با توجه به اینکه مناطق شهری در سراسر جهان با چالش های فزاینده ای در اثر بالیای طبیعی، تغییرات آب و هوایی و شهرنشینی سریع مواجه هستند، ادغام هوش مصنوعی (AI) در چارچوب های تاب آوری شهری پتانسیل تحول آفرین ارائه می دهد. این مقاله ادبیات موجود در مورد کاربرد هوش مصنوعی در ارتقای تاب آوری شهری را با تمرکز بر پیش بینی بالیا، پاسخ اضطراری و توسعه پایدار شهری مرور می کند. فناوری های هوش مصنوعی مانند تحلیلگری پیش بینی، یادگیری ماشین و پردازش هوشمند داده ها، نشان دهنده پتانسیل قابل توجهی در بهبود آمادگی، راهبردهای پاسخگویی و تاب آوری زیرساخت ها هستند. این مرور نشان می دهد که چگونه هوش مصنوعی با تجزیه و تحلیل مجموعه داده های گسترده و ارائه بینش های قابل اجرا در زمان واقعی، تخصیص منابع موثرتر، مدیریت ریسک و برنامه ریزی اضطراری را تسهیل می کند. با این حال، استقرار هوش مصنوعی نگرانی های بحرانی اخلاقی و حریم خصوصی را نیز مطرح می کند که ایجاب می کند معیارهای سختگیرانه ای برای انصاف، شفافیت و پاسخگویی وجود داشته باشد. ملاحظات اخلاقی از اهمیت حیاتی برخوردار است زیرا سیستم های هوش مصنوعی اطلاعات حساس را پردازش می کنند و تاثیر قابل توجهی بر فرآیندهای تصمیم گیری دارند که بر ایمنی عمومی و رفاه تاثیر می گذارند. این مقاله همچنین چالش ها و محدودیت های ذاتی در ادغام هوش مصنوعی در سیستم های شهری موجود را بحث می کند، از جمله قابلیت اطمینان فنی، نیاز به تعدیلات زیرساختی قابل توجه، و احتمال تشدید نابرابری های اجتماعی-اقتصادی. جهت های آینده تحقیقاتی پیشنهاد می شود که بر نیاز به رویکردهای میان رشته ای برای توسعه راه حل های مبتنی بر هوش مصنوعی که نه تنها از نظر فناوری پیشرفته بلکه از نظر اجتماعی نیز عادلانه و هماهنگ با اهداف توسعه پایدار هستند، تاکید می کنند. این مرور پیشنهاد می کند که نوآوری مستمر، با هدایت چارچوب های اخلاقی قوی و حمایت جامع سیاستی، برای تحقق کامل پتانسیل هوش مصنوعی در تقویت تاب آوری شهری ضروری است. این سنتز هدف دارد تا به ذینفعان درک عمیقی از نقش هوش مصنوعی در تاب آوری شهری ارائه دهد و کاوش بیشتر و ادغام هوشمندانه فناوری های هوش مصنوعی در برنامه ریزی شهری و راهبردهای مدیریت بالیا را تشویق می کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رقیه عزیزی
کارشناسی ارشد شهرسازی، برنامه ریزی شهری، دانشگاه مازیار رویان
رضا رحیمی
دکترای مدیریت راهبردی، دانشگاه آزاد ابهر