توسعه و بررسی برنامه رژیم جاده به عنوان یکی از روش های بهبودسازی مدیریت تقاضای عابرین و وسایل نقلیه غیر موتوری (مطالعه موردی- شهرستان تالش)

امروزه افزایش استفاده از خودروی شخصی در مراکز شهرها باعث ایجاد مشکلاتی همچون ترافیک، افزایش زمان سفر و کاهش ایمنی شده است. یکی از مشکلاتی که مراکز شهرها با آن مواجه هستند، عدم تمایل مردم به استفاده از حمل و نقل غیر موتوری و حمل و نقل عمومی و تمایل به استفاده از وسیله نقلیه شخصی حتی در مسیرهای پرترافیک هستند. روزانه گزارشات متنوعی از برخوردهای وسایل نقلیه با هم و با عابرین منتشر می شود. نبود خط ویژه برای وسایل نقلیه غیر موتوری خود نیز سبب شده که استفاده از آن کاهش یابد. افزایش عرضه در مقابل افزایش تقاضا از بدترین تصمیمات مدیریتی است. باید سعی شود تا تقاضا کاهش یابد و با تغییراتی در سیستم جوابگوی تقاضای مورد بود. یکی از روش های مدیریتی تقاضا استفاده از طرح رژیم جاده می باشد. طرح رژیم جاده باعث کاهش ترافیک و افزایش ایمنی برای عابرین و وسایل نقلیه موتوری و غیر موتوری می باشد. این تحقیق به بررسی طرح رژیم جاده در مرکز شهر تالش که خیابان شلوغی است و اکثر سازمان های اداری و ساختمان های تجاری در آن قرار دارند می پردازد. در ادامه تحقیق چندین سناریو برای انجام طرح رژیم جاده پیشنهاد می شود و نتایج آن با وضع موجود مقایسه می شود.

کلیدواژه ها:

ترافیک ، حمل و نقل غیر موتوری ، ایمنی عابرین ، رژیم جاده ، مدیریت تقاضا