تحلیل ساختاری سنتی و نوین مدیریت دهیاری ها در توسعه مسکن روستایی: مطالعه موردی روستای سیدآباد

این پژوهش به بررسی توصیفی و تحلیل ساختاری بین رویکردهای سنتی و نوین مدیریت دهیاری ها در توسعه مسکن روستایی با مطالعه موردی روستای سیدآباد ، واقع در بخش کلاتان شهرستان بمپور، پرداخته است. روستای سیدآباد با جمعیتی بالغ بر ۱۱۷۰ نفر (۳۱۷ خانوار) یکی از مناطق کلیدی برای بررسی مدیریت روستایی است. هدف اصلی پژوهش، شناسایی نقاط قوت و ضعف هر دو رویکرد مدیریت، تاثیر آن ها در مشارکت مردمی، کیفیت مسکن، هزینه ها، زمان اجرا و توسعه مسکن، و ارائه راهکارهایی برای جایگزینی مدیریت سنتی با مدیرت نوین است. روش تحقیق شامل جمع آوری داده ها از ۱۷۰ خانوار به صورت تصادفی و تحلیل آن ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Excel انجام شد. نتایج نشان داد که در مدیریت نوین، مشارکت مردمی۷۶ درصد و رضایت از کیفیت مسکن ۸۳ درصد بوده است و زمان اجرای پروژه ها ۴ ماه در مدیریت نوین نسبت به مدیریت سنتی کاهش یافته است. هرچند هزینه ها در مدیریت نوین ۲۳ درصد بالاتر از مدیریت سنتی بود، اما به دلیل کیفیت و دوام بیشتر، در بلندمدت توجیه پذیر است. این پژوهش تاکید دارد که تلفیق مزایای مدیریت سنتی و نوین همراه با تقویت زیرساخت ها و آموزش می تواند الگوی موثری برای توسعه پایدار مسکن روستایی باشد. به طور کلی می¬توان گفت مدیریت نوین با بهره گیری از فناوری های جدید، برنامه ریزی مبتنی بر داده، و مشارکت اجتماعی گسترده تر می تواند به توسعه پایدار مسکن روستایی کمک کند.

کلیدواژه ها:

مدیریت سنتی ، مدیریت نوین ، دهیاری ، مسکن روستایی ، بمپور