تبیین آموزش معماری در دانشکده تحصیلات تکمیلی دانشگاه هاروارد آمریکا

آموزش معماری در قاره آمریکای شمالی طی سه قرن اخیر تحولی چشمگیر داشته است. این پژوهش به بررسی تاریخ و روند آموزش معماری با تمرکز بر دانشکده تحصیلات تکمیلی طراحی دانشگاه هاروارد می پردازد. روش تحقیق مبتنی بر مطالعه اسنادی و تحلیل تاریخی است که از منابع کتابخانه ای و آرشیوی استفاده کرده است. نتایج نشان میدهد که دانشگاه هاروارد از سال ۱۸۷۴ با ارائه اولین دوره های معماری، نقش پیشگامی در آموزش این رشته داشته است. این دانشکده با ادغام رشته های معماری، معماری منظر و برنامه ریزی شهری در سال ۱۹۳۶، رویکردی بین رشته ای را در دستور کار خود قرار داد. همچنین، با تاسیس ساختمان گاند هال در سال ۱۹۷۲، فضای آموزشی را برای تعامل و همکاری دانشجویان طراحی کرد. نوآوری اصلی هاروارد در تربیت معمارانی است که علاوه بر مهارت های فنی، توانایی درک و پاسخگویی به چالش های پیچیده اجتماعی را دارند. این پژوهش اهمیت رویکرد جامع و پویا در آموزش معماری را برجسته می سازد.

کلیدواژه ها:

آموزش معماری ، تحصیلات تکمیلی ، دانشگاه هاروارد ، بین رشته ای ، نوآوری آموزشی