ابعاد اجتماعی در سامانه های رتبه بندی و کنترل کیفیت معماری ساختمان

موضوع: سامانه های کنترل کیفیت برای بهبود کیفیت محصولات تولید شده در حوزه های مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. در بخش ساختمان و معماری نیز این سامانه ها به واسطه تاثیر مهمی که بر زندگی انسان دارند، در حال گسترش اند. معیارهای مختلفی در آنها مورد پایش و کنترل قرار می گیرد که بر اساس ابعاد مختلفی از جمله زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی شکل گرفته اند. در این میان بعد اجتماعی اهمیت کمتری نسبت به سایر معیارها ندارد اما شاید امروزه توجه کافی به آن ها صورت نگیرد. بر این اساس، این مقاله سعی دارد با استفاده از معیارهای این سامانه ها و دلایل استفاده از آن، لیستی جامع تر از معیارهای مرتبط با بعد اجتماعی را تدوین و ارائه نماید. لذا سوال اصلی این است: در این سامانه ها، چه معیارهایی بر مبنای بعد اجتماعی تدوین شده و بر چه اساسی برای کنترل کیفیت معماری ساختمان مورد استفاده قرار می گیرند؟ هدف: تدوین لیستی از معیارهای مرتبط با بعد اجتماعی که در این سامانه ها وجود دارد و پیشنهاد آن برای استفاده در یک سامانه ایرانی. روش تحقیق: بررسی اسناد و مدارک موجود از جمله منابع دیجیتالی و اسناد مکتوب بر اساس رویکرد مقایسه ای، روش جمع آوری اطلاعات در این تحقیق است تا تفاوت های موجود در معیارهای اندازه گیری و کنترل کیفیت معماری ساختمان با تاکید بر بعد اجتماعی مشخص شده و با استفاده از آن، مجموعه ای کامل تر برای استفاده در یک سامانه رتبه بندی پیشنهاد گردد. خلاصه نتایج: جمع بندی معیارهای موجود در سامانه ها و بررسی دلایل و شرایط آن ها در ضرورت طرح این معیارها در راستای اهداف و ماموریت های هر یک، به مجموعه ای ۱۳ موردی منتهی شد که با آن می توان بعد اجتماعی را در یک سامانه کنترل کیفیت معماری ساختمان به صورت دقیق تر بررسی کرد. اتخاذ رویه های مسئولانه در ساخت و ساز، ایجاد فضاهای ارتباطی و باز، در نظر گرفتن ساختمان به عنوان ابزاری آموزشی، از جمله این موارد است.

کلیدواژه ها:

کیفیت معماری ساختمان ، کنترل کیفیت ، ابعاد اجتماعی کیفیت معماری ، سامانه های کنترل کیفیت ساختمان ، ارزیابی معماری