بررسی نقش معماری دیجیتال در عصر نوین

معماری دیجیتال، جنبشی در عرصه معماری است که با رشد روزافزون و پیشرفت های گوناگون در علوم مختلف، در زمینه فناوری های نو، ساخت و سازهای نوین و در بسیاری از زمینه های دیگر بر بازدهی بیشتر نحوه طراحی و مسائل مربوط آن دستخوش تغییرات فراوان شده، تا جایی که طراحی های فضایی به گونه ای است که تمام تصورات و ذهنیاتی که یک معمار در سر می پروراند، با جزئیات هرچه تمام می توانند به منظور ظهور برسانند و بتوانند ناممکن ها و طراحی های دشوار را با استفاده از ابزارات نوین دیجیتال به نمایش بگذارند و اجرا کنند. این قدرت معماری دیجیتال است، معماری که با توجه به تمام مسائل گذشته بر اصول هر منطقه ای، ابزاری باشد برای کمک به طراح و معمار تا مقصود خود را هرچه بهتر و با جزئیات کامل و در نهایت تسریع شدن این امر در انجام و توجه به تمام مسائلی از قبیل: مسائل اقلیمی، محیطی، مالی، مدیریتی و... را شامل می شود. در بسیاری از پروژه ها سیستم سازه ای و فرم معماری آنها رفته رفته از شکل های خطی و فرم های ساده پیشرفت کرده و با کمک گرفتن از علوم جدید و ابزارهای نو در عصر نوین، شاهد شاهکارهای بی نظیری در سیستم های سازه ای در فرم های پیچیده و ساختارهای غیرخطی و به صورت های متنوعی از قبیل احجامی با صورت های منحنی شکل و اشکال غیرخطی گوناگون دیگر، همگی این ها با پیشرفت و به کمک ابزارهای گسترده در عصر حاضر توانستند محدودیت هایی که در این راستا وجود داشت را از بین ببرند و تحقق یابند.

کلیدواژه ها:

معماری دیجیتال ، طراحی معماری ، عصر نوین ، تکنولوژی معماری ، معماری پارامتریک